ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ
Του Πρωτοπρεσβυτέρου
Γεωργίου Σούλου
Όταν ο Χριστός ξεκίνησε την πορεία του, για
να διδάξει τον κόσμο, ολοκληρώνοντας την αποστολή του, ως αυθεντικός διδάσκαλος
αποφάσισε να έχει κοντά του μαθητές, τους οποίους θα εκπαίδευε, προκειμένου να
τους αφήσει, δια να συνεχίσουν το έργο της διδασκαλίας Του, «εις πάντα τα
έθνη». Για τον λόγο αυτόν ο Χριστός επέλεξε για μαθητές του απλούς ανθρώπους
της ζωής και του μόχθου. Έτσι, μέσα από τα λόγια και τις πράξεις τους, θα
βοηθούσαν τους ανθρώπους να αισθάνονταν
την παρουσία του Χριστού δίπλα τους. Προετοίμασε λοιπόν τους μαθητές του για να
γίνουν «αλιείς ανθρώπων», όπως είπε στον Πέτρο και στον αδερφό του Ανδρέα, που
ήταν ψαράδες, όταν τους κάλεσε κοντά του. Τα ίδια λόγια είπε και σε άλλα δυο
αδέρφια, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, εννοώντας ότι θα τους μάθει να κερδίζουν
τις καρδιές των ανθρώπων. Όταν, πάλι, ένας άλλος μαθητής, ο Φίλιππος, έφερε
έναν καλό φίλο του, το Ναθαναήλ, για να γνωρίσει τον Ιησού, Εκείνος κέρδισε την
εμπιστοσύνη του Κυρίου, που του είπε: «Να ένας καλός Ισραηλίτης που στην καρδιά
του δεν έχει πονηριά».