Το νόημα της εορτής του Αγίου Πνεύματος

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα εἶναι ὁ Θεός, διότι τὸ τρίτο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, παντοδύναμο ὅπως ὁ Πατέρας καὶ ὁ Υἱός. Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα ζωογονεῖ, ἐμψυχώνει καὶ ἐνδυναμώνει τὰ πλάσματα. Αὐτὸ δίνει στὰ ζῶα τὴ ζωή, στοὺς ἀνθρώπους τὸ νοῦ καὶ στοὺς χριστιανοὺς τὴν ἀνώτερη ζωή, τὴν πνευματική. Αὐτὸ φωτίζει τὸν ἄνθρωπο καὶ τὸν βοηθάει νὰ μπεῖ στὴ βασιλεία τῶν οὐρανῶν.

Τὸ Ἅγιο Πνεῦμα δίνεται στὸν καθένα μας, ὄχι σύμφωνα μὲ τὴν ἀξία τῶν καλῶν ἔργων μας, ἀλλὰ δίνεται ως δωρεάν, σύμφωνα μὲ τὸ ἔλεος τοῦ Θεοῦ, γιὰ τὴ σωτηρία μας.

Η εορτή της Πεντηκοστής κατά τον Αγ. Γρηγόριο Παλαμά

Η εορτή της  Πεντηκοστής κατά τον  Αγ. Γρηγόριο Παλαμά

Όταν συμπληρωνόταν η πεντηκοστή ημέρα μετά την Ανάσταση, της οποίας έφθασε τώρα η μνήμη, ενώ όλοι οι μαθητές ήσαν συγκεντρωμένοι μαζί και ευρίσκονταν ομόψυχοι στο υπερώο (οίκος) εκείνου του ιερού, αλλά και στο προσωπικό του υπερώο, στο νου του, συναγμένος ο καθένας τους (διότι ήσαν σε ησυχία και αφιερωμένοι στη δέηση και στους ύμνους προς το Θεό), ξαφνικά, λέγει ο ευαγγελιστής Λουκάς, «ακούσθηκε ήχος από τον ουρανό, σαν από ορμή βιαίου ανέμου και εγέμισε τον οίκο όπου κάθονταν».(Πραξ.2, 1-11). Είναι βίαιος γιατί νικά τα πάντα και ξεπερνά τα τείχη του πονηρού, γκρεμίζει κάθε οχύρωμα του εχθρού, ταπεινώνει τους υπερήφανους, ανυψώνει τους ταπεινούς στη καρδιά και διασπά τους συνδέσμους των αμαρτημάτων. 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ (Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

(Γ΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ)

Του Πρωτ. Γεωργίου Σούλου

«Τον Σταυρόν Σου προσκυνούμεν Δέσποτα, και την Αγίαν Σου Ανάστασιν δοξάζομεν»

Η τρίτη Κυριακή των Νηστειών, ονομάζεται Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, διότι μετά από τη Μεγάλη Δοξολογία στον Όρθρο, προβάλλεται ο Ζωηφόρος Σταυρός, για προσκύνηση, για βοήθεια, παρηγοριά και ενθάρρυνση.

Οι Άγιοι Πατέρες τοποθέτησαν τον Σταυρό, εν τω μέσω της Αγίας Σαρακοστής, για να θυμίζει στους πιστούς το Άγιο Πάθος του Χριστού, που μεταμόρφωσε το επικατάρατο δέντρο, σε «ξύλον ζωής», σε «τρισμακάριστον και πανσεβάσμιον ξύλον», που επέφερε τη νίκη της ζωής, επί του θανάτου και αναδείχθηκε, ως παντοδύναμο όπλο κατά των δαιμόνων.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ

 

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΙΝΗΣ
Του Πρωτ. Γεωργίου Σούλου

Με την σημερινή Κυριακή της Τυρινής, η οποία είναι αφιερωμένη στην εκδίωξη των πρωτοπλάστων από τον παράδεισο της τρυφής, ολοκληρώνεται ο εόρτιος εκκλησιαστικός κύκλος του Τριωδίου και εισερχόμαστε στην περίοδο της Μεγάλης Σαρακοστής, η οποία περιλαμβάνει πέντε Κυριακές, που λέγονται Κυριακές των Νηστειών με αύξουσα αλφαβητική σειρά.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΣΩΤΟΥ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Σούλου

Η παραβολή που ακούσαμε σήμερα από το ευαγγελικό Ανάγνωσμα, θεωρείται, ένα από τα ωραιότερα φιλολογικά κείμενα. Περιγράφει την μακραίωνη περιπέτεια του ανθρώπου, διαχρονικά που εγκαταλείπει τη σιγουριά και την ασφάλεια της ζωής, νομίζοντας ότι θα ανακαλύψει το τέλειο και το ιδανικό. Ξεκινάει μια περιπέτεια, η οποία τις περισσότερες φορές δεν του προσφέρει αυτά που θα ήθελε και αναγκάζεται να επιστρέφει στην προτέρα κατάσταση, έχοντας βέβαια αποκομίσει εμπειρία και σοφία, μέσα από τα λάθη και τα παθήματα της άδοξης περιπέτειάς του

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΕΛΩΝΟΥ ΚΑΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΥ

ΑΡΧΗ ΤΡΙΩΔΙΟΥ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Σούλου

Τριώδιο είναι η Εκκλησιαστική περίοδος της πνευματικής προετοιμασίας των πιστών, προ των φρικτών γεγονότων του Θείου Πάθους. Το ιερό Τριώδιο προσπαθεί να συγκροτήσει στα όμματα των πιστών και των κληρικών την ζωντανή εικόνα του αληθινού ποιμένος, που είναι τύπος καί τόπος Χριστοῦ επί της γης. Η αγγελική ζωή του κάθε θεοφώτιστου κληρικού ανοίγει τους πνευματικούς ορίζοντες και προσελκύει τους πιστούς σε ουράνια πορεία.

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Της Χαναναίας)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΖ' ΜΑΤΘΑΙΟΥ (Της Χαναναίας) 

 (Ματθ. Κεφ. ΙΕ΄, στ. 21 – 28).

Του Πρωτ. Γεωργίου Σούλου

Η σημερινή Κυριακή πέρα από την αριθμητική της ονομασία, δηλαδή, ως Κυριακή ΙΖ΄ Ματθαίου, έχει ονοματοδοτηθεί, ως Κυριακή της «Χαναναίας». Πρόκειται για  ταλαιπωρημένη και πονεμένη μητέρα, της οποίας το όνομά της, ήταν Ιούστα, σύμφωνα με την παράδοση της Εκκλησίας και κατοικούσε στην περιοχή της Χαναάν, εξ’ ου και ο επιθετικός  προσδιορισμός «Χαναναία».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ - ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ΛΟΥΚΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΠΡΟΠΑΤΟΡΩΝ

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΔΕΙΠΝΟΥ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σούλος

«άνθρωπός τις εποίησε δείπνον μέγα και εκάλεσε πολλούς»·

Η παραβολή που ακούσαμε στο ευαγγελικό ανάγνωσμα ονομάζεται «η παραβολή του Μεγάλου Δείπνου». Αναφέρεται σε έναν ευκατάστατο άνθρωπο, ο οποίος ετοίμασε δείπνο, και κάλεσε πολλούς. Όταν ήρθε η ώρα του δείπνου, έστειλε τον υπηρέτη του, για να τους ειδοποιήσει, ότι όλα ήταν έτοιμα. Τότε ο ένας μετά τον άλλον αρνιόταν την πρόσκληση, προφασιζόμενοι διάφορες αιτίες. Ο ένας είπε ότι αγόρασε ένα χωράφι, και πρέπει να πάει να το δει, ο άλλος ότι αγόρασε πέντε ζευγάρια βόδια και πρέπει να πάει να τα δοκιμάσει, κι ένας τρίτος ότι παντρεύτηκε, και όλοι τους παρακαλούν τον οικοδεσπότη να τους συγχωρήσει για την απουσία τους.

Η σημερινή Κυριακή είναι αφιερωμένη στους Αγίους Προπάτορες, οι οποίοι αποτελούν το θεμέλιο της Εκκλησίας, γιατί φανερώνουν την αφορμή της σχέσεως του Θεού μετά των ανθρώπων. Φανερώνουν  και τη Σωτηριολογική αποστολή του Σωτήρος Χριστού στον κόσμο. Οι Προπάτορες,  άνθρωποι, όπως όλοι οι τότε άνθρωποι. Όμως παρά το ότι ήσαν άνθρωποι, συνέβαλαν στην πραγμάτωσιν της Ενανθρώπισης και της Σωτηριολογική αποστολή Του Θεανθρώπου στον κόσμο. προετοίμασαν οι σήμερον τιμώμενοι Άγιοι Προπάτορες.

Το γεγονός της θείας Ενανθρωπήσεως αποτελεί τον πιο μεγάλο σταθμό Θείας Οικονομίας. Είναι η

Η συμπεριφορά αναδεικνύει την προσωπικότητα του ανθρώπου

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Σούλου

Η προσωπικότητα ενός ανθρώπου αναδεικνύεται από τους τρόπους με τους οποίους σκέφτεται, αισθάνεται και συμπεριφέρεται και τον καθιστούν να είναι ξεχωριστός στο κοινωνικό περιβάλλον, που ζει.

Οι θεωρίες σχετικά με το τί είναι η προσωπικότητα και πώς αυτή αναπτύσσεται είναι πολλές. Στη δημιουργία και διαμόρφωση μιας προσωπικότητας εμπλέκονται κυρίως βιολογικοί και περιβαλλοντικοί παράγοντες. Στον βιολογικό τομέα περιλαμβάνονται οι γενετικοί και κληρονομικοί παράγοντες. Στον περιβαλλοντικό τομέα εμπλέκονται οι συνθήκες με τις οποίες ένα παιδί μεγαλώνει, ανατρέφεται, διαπαιδαγωγείται και ζει.

Η διαμόρφωση της προσωπικότητας του ανθρώπου αρχίζει από τις πρώτες στιγμές της ζωής του. Η προσωπικότητα πηγάζει από τον εσωτερικό του κόσμο και παραμένει περίπου η ίδια, καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του.   

Η συνοχή είναι ένα βασικό σημείο στην προσωπικότητα. Γενικά, υπάρχει μια αναγνωρίσιμη τάξη και κανονικότητα, στη συμπεριφορά του ανθρώπου, ανάλογα με την προσωπικότητά του. Αυτό σημαίνει, ότι ένας άνθρωπος με προσωπικότητα, αντιδρά με τον ίδιο ή παρόμοιο τρόπο σε μια σειρά καταστάσεων.

Η προσωπικότητα, παρά το γεγονός, ότι είναι μια ψυχολογική έννοια, εν τούτοις έχει σχέση με την βιολογία του ατόμου. Οι βιολογικές ανάγκες ενός ατόμου, όπως επίσης και διάφορες βιολογικές λειτουργίες,

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ΛΟΥΚΑ (ΣΠΟΡΕΩΣ)

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Σούλου

«ο σπόρος εστίν ο λόγος του Θεού»

Η παραβολή του σπορέα, που ακούσαμε στην ευαγγελική περικοπή, είναι η πρώτη από μια κατηγορία παραβολών, που λέγονται παραβολές της βασιλείας, γιατί κεντρικό τους θέμα είναι η βασιλεία του Θεού. Με την σημερινή παραβολή, η Eκκλησία προβάλλει το έργο του σπορέα – Χριστού και ταυτόχρονα θυμίζει στον πιστό λαό της, την ανάγκη της καρποφορίας, που είναι το αποτέλεσμα του κηρυγματικού, του αγιαστικού και του ποιμαντικού της έργου, που δια της Θείας Χάριτος, επιτελούν οι Ποιμένες της και οι ενάρετοι και αφοσιωμένοι συνεργάτες αυτών, που από κοινού σπέρνουν, σαν καλοί γεωργοί τον λόγο του Θεού.

Ο λόγος του Θεού κοινωνείται, μεταλαμπαδεύεται, διδάσκεται ή παραβολικά σπέρνεται, από τους «γεωργούς» του Θεού με το Θείο Κήρυγμα, είτε γραπτώς, είτε προφορικώς. Ο λόγος του Θεού, δια του κηρύγματος,  απευθύνεται στον πιστό λαό του Θεού, στα μέλη της Εκκλησίας του Χριστού, αναπτύσσοντας το θεματολόγιό του, από την Αγία Γραφή και από τα Πατερικά κείμενα με σκοπό να

ΚΥΡΙΑΚΗ Α΄ ΛΟΥΚΑ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σούλος

Όταν ο Χριστός ξεκίνησε την πορεία του, για να διδάξει τον κόσμο, ολοκληρώνοντας την αποστολή του, ως αυθεντικός διδάσκαλος αποφάσισε να έχει κοντά του μαθητές, τους οποίους θα εκπαίδευε, προκειμένου να τους αφήσει, δια να συνεχίσουν το έργο της διδασκαλίας Του, «εις πάντα τα έθνη». Για τον λόγο αυτόν επέλεξε για μαθητές του απλούς ανθρώπους της ζωής και του μόχθου, οι οποίοι με τα λόγια και τις πράξεις τους, θα βοηθούσαν  τους ανθρώπους να αισθάνονταν την παρουσία του Χριστού δίπλα τους.

Προετοίμασε λοιπόν τους μαθητές του για να γίνουν «αλιείς ανθρώπων», όπως είπε στον Πέτρο και στον αδερφό του Ανδρέα, που ήταν ψαράδες, όταν τους κάλεσε κοντά του. Τα ίδια λόγια είπε και στους άλλους αδελφούς, τον Ιάκωβο και τον Ιωάννη, εννοώντας ότι θα τους μάθει να κερδίζουν τις καρδιές των ανθρώπων. Όταν, πάλι, ένας άλλος μαθητής, ο Φίλιππος, έφερε έναν καλό φίλο του, το Ναθαναήλ, για να γνωρίσει τον Ιησού, κέρδισε την εμπιστοσύνη του Κυρίου, καθώς του είπε: «Να ένας καλός Ισραηλίτης που στην καρδιά του δεν έχει πονηρία».

Το έργο των μαθητών του Χριστού, θα ήταν πολύ δύσκολο, καθώς ο Ίδιος ο Χριστός τους προειδοποίησε, ότι τους στέλνει σαν πρόβατα ανάμεσα σε λύκους και τους προετοίμασε να δεχτούν την οργή και το φθόνο των ανθρώπων, οι οποίοι θα τους οδηγούσαν σε δικαστήρια και σχεδόν  όλοι

ΚΥΡΙΑΚΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΥΨΩΣΗ ΤΟΥ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Σούλου

Σήμερα Κυριακή 20^η Σεπτεμβρίου 2015, είναι η Κυριακή μετά την Ύψωσιν  του Τιμίου Σταυρού  που συμπίπτει με την «απόδοση της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού».  Έτσι, για μια ακόμη φορά μας δίδεται η δυνατότητα για να προβληματιστούμε πάνω στο μέγιστο μυστήριο της Σταυρικής Θυσίας του Κυρίου μας, το οποίο είναι ένα υπαρκτό ιστορικό γεγονός, που συνέβη όταν ηγεμών ήταν ο Πόντιος Πιλάτος και συνεπώς το γεγονός της Σταυρικής θυσίας του Ιησού το φανερώνει  η ιστορική αλήθεια,  που παρέχει τη δυνατότητα σε όποιον ενδιαφέρεται να το ερευνήσει. Συνεπώς, η αποδοχή της ιστορικότητας του Ιησού Χριστού και των παθών Του είναι, ιστορικά, αναμφισβήτητη. Η Εκκλησία το πιστοποιεί με τον επισημότερο και αυθεντικότερο τρόπο, δια του Συμβόλου  της Πίστεως: «Σταυρωθέντα τε υπέρ ημών επί Ποντίου Πιλάτου και παθόντα και ταφέντα. Και αναστάντα τη τρίτη ήμερα κατά τας Γραφάς».(αρθ. 4^ο & 5^ο   )

Ο Θεάνθρωπος, Υιός και Λόγος του Θεού, δια του Σταυρού «αίρει την αμαρτία του κόσμου» και κατά συνέπεια καταργείται από τον άνθρωπο όλο «το σώμα της αμαρτίας». Ό,τι απώλεσε ο άνθρωπος με την ανυπακοή των πρωτοπλάστων, το κέρδισε πολλαπλάσια, με τη έως θανάτου υπακοή του Χριστού, του νέου Αδάμ. Ο Απόστολος Παύλος λέγει ότι «ει γάρ εχθροί όντες κατηλλάγημεν τω Θεώ, δια του θανάτου του υιού αυτού, πολλώ μάλλον καταλλαγέντες σωθησόμεθα εν τη ζωή αυτού». Δηλαδή, «Παρ’ ότι ήμασταν εχθροί με τον Θεό, μας συμφιλίωσε μαζί Του ο σταυρικός θάνατος του Υιού Του. Και όπως η παρακοή του ενός ανθρώπου έκανε όλη την ανθρωπότητα αμαρτωλή, έτσι και με την υπακοή του ενός θα αναγνωριστούν όλοι, ως δίκαιοι

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

ΤΟ ΚΑΛΕΣΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σούλος

Στην ευαγγελική περικοπή της ΙΔ΄ Κυριακής του Ματθαίου, ο Χριστός μιλά, για το κάλεσμα  του Θεού προς τον άνθρωπο και τον   παρομοιάζει με ένα βασιλιά, που προσκαλεί στο γάμο του υιού του, πολλούς καλεσμένους (Ματθ. 22,1-14). Οι προσκεκλημένοι είναι πολλοί, αλλά συμβαίνει κάτι το εντυπωσιακό. Ουδείς εξ’ αυτών   δέχεται να συμμετάσχει  στη γαμήλια γιορτή. Ο καθένας επικαλείται ότι έχει κάτι άλλο να κάνει.

Πρόκειται για την παραβολή των βασιλικών γάμων η οποία  διδάσκει, ότι ο Θεός καλεί όλους μας, να επιστρέψουμε κοντά του και ότι για την ανταπόκριση ευθύνεται ο καθένας προσωπικά.

 Στους βασιλικούς γάμους της σημερινής ευαγγελικής παραβολής είναι προσκεκλημένοι ανεξαιρέτως όλοι οι άνθρωποι, αναδεικνύοντας την οικουμενικότητα της Εκκλησίας, ως αυθεντικής κοινωνίας αγάπης. Συνεπώς, κάθε ανθρώπινη ύπαρξη είναι προσκεκλημένη σε κοινωνία με τον Χριστό και μετέχει της κοινωνίας αγάπης.

Βέβαια, ο κάθε άνθρωπος  είναι προσκεκλημένος στους γάμους, στη χαρά της βασιλείας του Θεού, αλλά έχει τη δυνατότητα να δεχθεί ή να απορρίψει την πρόσκληση της θείας αγάπης. Αυτό φαίνεται και από το ότι οι «δούλοι» παρά το γεγονός ότι έλαβαν την πρόσκληση για τους γάμους «ουκ ήθελον ελθείν». Όμως, αυτή η άρνηση προσβάλει εκείνον, που καλεί και ταυτόχρονα φανερώνει

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΓ΄ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σούλος

Στη σημερινή Ευαγγελική περικοπή (Ματθ.21,33-42) ο Χριστός χρησιμοποιώντας μία παραβολή  παρομοιάζει τη Βασιλεία του Θεού με αμπελώνα, τον οποίο ο ιδιοκτήτης του, τον μίσθωσε σε γεωργούς, για να τον καλλιεργήσουν και να τον αξιοποιήσουν, υπό τον όρο, ότι για μίσθωμα, θα δίδουν μέρος από την συγκομιδή των καρπών του αμπελώνα.

Όταν όμως έφτασε ο καιρός της συγκομιδής των σταφυλιών, οι γεωργοί - μισθωτές, όχι μόνο δεν απέδωσαν το ανάλογο μέρος των καρπών, αλλά εκδίωξαν τους απεσταλμένους του Ιδιοκτήτη του αμπελώνα, αρνούμενοι την συμφωνία της μίσθωσης.  

Τότε ο Ιδιοκτήτης έστειλε τον ίδιο το υιό του, θεωρώντας ότι θα τον σεβαστούν, αλλά οι μισθωτές γεωργοί τον φόνευσαν, γιατί νόμισαν ότι θα καταπατούσαν την περιουσία του Ιδιοκτήτη, μη έχων πια κληρονόμο.

Αφού τελείωσε το διήγημα της παραβολής ο Χριστός, απευθυνόμενος στους παρόντες Γραμματείς και Φαρισαίους, ρώτησε, τί θα πρέπει, να πράξει ο Ιδιοκτήτης του αμπελώνα της παραβολής.  Εκείνοι απάντησαν, ότι θα πρέπει να τους τιμωρήσει με την αυστηρότερη ποινή του θανάτου και να

Η ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Η ΜΕΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σούλος

Αγαπητοί μου!

Με τη χάρη  Θεού εορτάζουμε και τούτη τη χρονιά την Κοίμηση της Θεοτόκου, που θεωρείται, ως θαύμα θαυμάτων και μυστήριον μυστηρίων.  Είναι η εορτή, που ονομάζεται «Πάσχα του καλοκαιριού» ή «Πάσχα της Κυρίας Θεοτόκου». Συγχρόνως με την κοίμηση της Θεοτόκου, εορτάζουμε και την Μετάστασή Της. Ο τάφος που την φιλοξένησε, δεν μπορούσε να κρατήσει το πανάγιο σώμα, την έμψυχη κιβωτό του ζώντος Θεού. Κοιμήθηκε η Παναγία όντως, διότι ως κτιστό δημιούργημα, έπρεπε να ακολουθήσει την κοινή  ανθρώπινη πορεία του θανάτου.

Όμως, η Παναγία Θεοτόκος μετέστη, διότι η μετάσταση ήταν σημείο του άφθαρτου θαύματος, ως κατακλείδα των χαρίτων τῆς Υπερευλογημένης Μητρός του Θεού.  Η Θεοτόκος «προμνηστεύεται την αιώνια ζωήν», καθώς είναι η πρώτη εκ του ανθρωπίνου γένους, που δέχθηκε τον θάνατο και παρέμεινε το άγιο σώμα της τρεις ημέρες εις το μνήμα,  άφθαρτο και αδιάφθορο, καθώς επίσης είναι και πάλι η πρώτη εκ του ανθρωπίνου γένους, που το άγιο

Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Η ΛΙΤΑΝΕΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ  ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ

Με ευλάβεια και μεγαλοπρέπεια πραγματοποιήθηκε σήμερα Τρίτη 11^η  Αυγούστου 2015, στην Κέρκυρα η από του έτους 1717, λιτάνευσις του Ιερού Σκηνώματος του Αγίου ενδόξου και θαυματουργού Σπυρίδωνος, εις ανάμνησιν της θαυματουργικής επενέργειάς Του, αποτρέψας την κατάληψη της νήσου Κερκύρας, από την επιδρομή των αλλοθρήσκων Αγαρηνών Τούρκων το έτος 1716.

Παρέστησαν οι προσκεκλημένοι του Σεβασμιωτάτου κυριάρχη Μητροπολίτη Κερκύρας, Παξών και Διαποντίων Νήσων κ. Νεκταρίου, οι Μητροπολίτες Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων κ. Χρυσόστομος, Νέας Ιωνίας και Φιλαδελφείας κ. Γαβριήλ, Γρεβενών κ. Δαυίδ, Νέας Κρήνης και Καλαμαριάς κ. Ιουστίνος

Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤ’ ΕΤΟΣ ΛΙΤΑΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝOΣ ΤΗΝ 11η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Η ΚΑΘΙΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤ’ ΕΤΟΣ ΛΙΤΑΝΕΙΑΣ

ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝOΣ ΤΗΝ 11^η ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ

Επιμέλεια κειμένου: Πρωτ. Γεώργιος Σούλος 

Κάθε χρόνο την 11^η Αυγούστου η Κέρκυρα, ποιεί μεγαλοπρεπώς ανάμνηση του θαύματος, του Πολιούχου και Προστάτου Αγίου Σπυρίδωνος, κατά των Αγαρηνών, εις το οποίον ο Άγιος  Σπυρίδων, «ἐπέχων εἰς τὴν δεξιὰν ἀστραπόμορφον ξίφος, ἐδίωκε μὲ θυμὸν αὐτούς». Έτσι, διά τῶν πρεσβειῶν τοῦ Αγίου  Ποιμενάρχου και Προστάτου της νήσου διεσκορπίσθησαν.  Όθεν εις τιμήν και δόξαν του Προστάτου Αγίου Σπυρίδωνος, καθιερώθηκε η κατ’ έτος και κατά την 11^ην  Αυγούστου Λιτανεία του σεπτού Σκηνώματος του Αγίου, δι’ αποφάσεως του Βενετού Γενικού Καπιτάνου Κερκύρας Ανδρέου Πιζάνη, τη 30^η  Μαρτίου του σωτηρίου έτους 1717, την οποία παραθέτουμε, ως ακριβώς συντάχθηκε, εν ταις ημέρες εκείνες.

«Πολέμου καὶ μάχης ὑπαρχούσης μεταξὺ Ἑνετῶν καὶ Ὀθωμανῶν, μετὰ τὴν ἅλωσιν τῆς Πελοποννήσου, ἐφάνη εὔλογον εἰς τὴν εὐτολμίαν τοῦ στρατηγοῦ τῶν δυσσεβῶν Ἀγαρηνῶν νὰ καταδουλώσωσι καὶ τὴν Κέρκυραν. Ὅθεν κατὰ τὸ χιλιοστὸν ἐπτακοσιοστὸν δέκατον ἕκτον σωτήριον ἔτος, τῇ εἰκοστῇ τετάρτῃ Ἰουλίου, ἐπιδραμόντες οἱ σκληροὶ οὗτοι ἐπολιόρκησαν ἐξαίφνης τὴν πόλιν διὰ ξηρᾶς καὶ διὰ θαλάσσης. 

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΟΣ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Σούλου,

«Προ του τιμίου σταυρού σου και του πάθους, λαβών ους προέκρινας των ιερών μαθητών προς το Θαβώριον Δέσποτα, ανήλθες όρος, ίνα όταν σε ίδωσιν σταυρούμενον το μεν πάθος νοήσωσιν εκούσιον τω δε κόσμω κηρύξωσιν ότι συ υπάρχεις αληθώς του Πατρός το απαύγασμα».

Η Μεταμόρφωση του Χριστού ήταν ένα σημαντικό σημείο για τους Μαθητές του Χριστού, τους οποίους προετοίμασε, τόσο για τα Θεία Πάθη, όσο και για την Πεντηκοστή, αφού πρόκειται για μεγάλη εμπειρία του Θεού, με τη διαφορά ότι εις την Μεταμόρφωση οι Μαθητές δεν είναι ήταν ακόμη μέτοχοι της Αναστάσεως και της θέας του Θεού.

ΚΥΡΙΑΚΗ Ε΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ  Ε΄  ΜΑΤΘΑΙΟΥ

«Ο άνθρωπος εξορίζει από τη ζωή του τον Χριστό»

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σούλος

Σήμερα το Ιερό Ευαγγέλιο (Ματθ. η΄28 & θ΄1) αναφέρει τη θεραπεία δύο δαιμονισμένων, που ζούσαν σε μια πόλη που λεγόταν Γέργεσα. Επειδή ήταν επικίνδυνοι, έμεναν στα μνήματα καί κανένας δεν τολμούσε να περάσει από εκεί. Οι κάτοικοι της πόλεως αυτής ήταν προσκολλημένοι στην απόκτηση υλικών αγαθών, χρησιμοποιώντας ακόμα και παράνομα μέσα. Εκεί βρέθηκε ο Χριστός με τούς μαθητές του. Μόλις αντίκρισαν τον Χριστό τα πονηρά πνεύματα, ταράχτηκαν και φώναξαν δυνατά: «Τί ημίν και σοι, Ιησού υιέ του Θεού; ήρθες ώδε προ καιρού βασανίσαι ημάς;». Οι δαίμονες, κατάλαβαν ότι ο Χριστός θα τους ξερίζωνε από τούς δύο ανθρώπους, τον παρακάλεσαν να τους επιτρέψει, να εισέλθουν στους παράνομα εκτρεφομένους παρακείμενους χοίρους.

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

ΚΥΡΙΑΚΗ Δ΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

Του Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Σούλου

Προϊσταμένου του Ιερού Ναού

«Αμήν λέγω υμίν, ουδέ εν τω Ισραήλ τοσαύτην πίστιν εύρον»  (Ματθ. Η΄ 5-13)

«Σας βεβαιώνω πώς ούτε ανάμεσα στους Ισραηλίτες βρήκα τόση πίστη».

Ο Ιησούς εκδηλώνει θαυμασμό για την πίστη του εκατόνταρχου. Μόνο σε δυο περιπτώσεις ο Χριστός εκδηλώνει θαυμασμό, για την πίστη τους, την οποία όχι απλώς εγκωμιάζει, αλλά και επιβραβεύει. Και οι δυο περιπτώσεις αφορούν ανθρώπους έξω από τον Ιουδαϊκό χώρο. Και οι δυο περιπτώσεις αφορούν ειδωλολάτρες. Η μια περίπτωση ήταν η Χαναναία και η άλλη ο Εκατόνταρχος της σημερινής ευαγγελικής περικοπής. Και οι δυο περιπτώσεις, παρά το ότι ανήκουν στον ειδωλολατρικό χώρο και δεν είχαν διδαχθεί για τον ερχομό του Λυτρωτή, εν τούτοις, όταν έρχεται, τον αποδέχονται και ζητούν το έλεός του.

Ο Ιησούς δεν αρνείται την προσφορά του ελέους του, προετοιμάζοντας παράλληλα την ανθρωπότητα ότι είναι ο Λυτρωτής του κόσμου, ο Λυτρωτής όλων των ανθρώπων και των λαών και όχι μόνο του Ιουδαϊκού λαού.

ΟΜΙΛΙΑ ΕΠΙ ΤΗ ΑΝΑΛΗΨΕΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ

ΟΜΙΛΙΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤ. ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΟΥΛΟΥ

 ΕΠΙ ΤΗ ΑΝΑΛΗΨΕΙ ΚΑΘΗΚΟΝΤΩΝ

Πανοσιολογιώτατε Αρχιμανδρίτα, π Αθηναγόρα!

Σας ευχαριστώ θερμά δια την παρουσίασή μου, εις το ευλαβέστατο εκκλησίασμα της ενορίας του ιστορικού και περικαλλούς τούτου ιερού Ναού της Αγίας Μαρίνης Θησείου.

Δεχθείτε παρακαλώ τις εν Χριστώ αδελφικές εγκάρδιες ευχές μου, για ευόδωση των στόχων και των οραμάτων σας, παρά Χριστώ τω αθανάτω Βασιλεί και Θεώ ημών.   

Αξιότιμοι Εκκλησιαστικοί Σύμβουλοι,

Ερίτιμοι Κυρίαι του Ενοριακού Φιλοπτώχου Ταμείου,

Καλλικέλαδοι Ιεροψάλτες: κ. Δημήτριε Κατρακούλη & κ. Νεκτάριε Γιαννούλη

Αξιότιμε κ. Θεοφάνη Παππά, Νεωκόρε του Ι. Ναού,

Αγαπημένοι φίλοι και συγγενείς, που με τιμάτε, σήμερα, με την παρουσία σας

Ευλαβέστατοι χριστιανοί!

Η Αυτού Θειοτάτη Μακαριότης ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Κύριος, Κύριος Ιερώνυμος,  με τα υπ’ αριθμόν έγγραφά του 1860 και 1862 της 4^ης Ιουνίου 2015, με διορίζει αφ’ ενός Εφημέριο και αφ’ ετέρου Πρόεδρο του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου  του Ιερού τούτου Ναού, της  Αγίας Μαρίνης Θησείου και  με προτρέπει πατρικά λέγων: «προτρεπόμεθα όπως αναλαβών τα καθήκοντά σου επιτελείς αυτά μετά ζήλου και εν φόβω Θεού, εν αρμονία και αγάπη, συνεργαζόμενος μετά των λαϊκών μελών του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, προς ευόδωσιν του πνευµατικού έργου της Ενορίας και των συμφερόντων του Ναού».

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ

Γράφει ο Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σούλος

«Διαγενομένου του Σαββάτου Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία η του Ιακώβου και Σαλώμη, ηγόρασαν αρώματα, ίνα ελθούσαι αλείψωσι τον Ιησούν».

Η Ανάσταση του Χριστού είναι το μεγαλύτερο γεγονός μέσα στην Ιστορία. Είναι αυτό που διαφοροποιεί τον Χριστιανισμό από οποιαδήποτε άλλη θρησκεία. 

«Ανάσταση Χριστού» σημαίνει ελπίδα θέωσης και ανάστασης της δικής μας υποστάσεως.  Αφού βρέθηκε το φάρμακο, υπάρχει ελπίδα ζωής, γι’ αυτό επικρατεί παντού ατμόσφαιρα χαράς και ο χαρμόσυνος χαιρετισμός, «Χριστός Ανέστη» κυριαρχεί, έως της Αναλήψεως.

Σ’ αυτήν την ατμόσφαιρα της χαράς και της ελπίδας, μας κατευθύνουν και  οι ύμνοι της Εκκλησίας, που διασαλπίζουν αυτά τα συναισθήματα. «Αύτη η ημέρα, ην εποίησεν ο Κύριος, αγαλλιασώμεθα και ευφρανθώμεν εν αυτή».

Σήμερα είναι η τρίτη Κυριακή, μετά το Πάσχα και  η Εκκλησία μας τιμά και εορτάζει τη μνήμη  των  αγίων  Μυροφόρων γυναικών, καθώς και του Ιωσήφ του εξ’  Αριμαθαίας και του νυκτερινού μαθητή Νικοδήμου, οι οποίοι τόλμησαν να ζητήσουν και έλαβαν, τελικά, από τον Πιλάτο το νεκρό σώμα του Εσταυρωμένου, το οποίο τοποθέτησαν μέσα σε λαξευτό μνημείο κι έβαλαν μία μεγάλη πέτρα πάνω στη θύρα του μνημείου.

Στη σημερινή ευαγγελική περικοπή ο ευαγγελιστής Μάρκος καταγράφει την τόλμη και το θάρρος των Μυροφόρων εκείνων γυναικών, οι οποίες «λίαν πρωί της μιας των Σαββάτων έρχονται επί το μνημείον».