«θέλεις υγιής γενέσθαι;»
Κάθε χρόνο την τρίτη (Γ΄) Κυριακή του Πάσχα, ως γνωστόν, η Ορθόδοξη Εκκλησία, εορτάζει την Κυριακή του Παραλύτου, η οποία αναφέρεται στη θεραπεία του ευρισκομένου δίπλα στη δεξαμενή, επί τριάντα και οκτώ έτη παραλύτου.
Το παράπονο του επί τριάντα και οκτώ (38) χρόνια παραλύτου για το οποίο κάνει λόγο η διήγηση του Ιωάννη είναι πράγματι συγκλονιστικό: « Δεν έχω άνθρωπο να με βάλει μέσα στη δεξαμενή όταν ταράσσεται το νερό». Είναι αβοήθητος και μόνος. Την βοήθεια όμως που δεν βρέθηκε ένας άνθρωπος να του προσφέρει, έρχεται να τη δώσει με το πιο δραστικό,
οριστικό και αυθεντικό τρόπο ο Χριστός. Με τον θεϊκό λόγο Του, δίνει την υγεία στον ασθενή. 
Συμπτωματικά την εφετινή τρίτη Κυριακή του Πάσχα η Ελλάδα της Ορθοδοξίας αναζητά τη δική της θεραπεία, από την παραλυσία της, διότι όπως και ο παράλυτος της ευαγγελικής περικοπής, έτσι και η Ελλάς, «άνθρωπο δεν έχει» να την οδηγήσει σταθερά στην ευημερία. Ο λαός της Ελλάδας, από την ίδρυση του Νέου Ελληνικού κράτους, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, ήταν μόνος και αβοήθητος. Όλα αυτά τα χρόνια ο ελληνικός λαός, σε κάθε εκλογική διαδικασία διακυβέρνησης της Χώρας, αναζητά τον γνήσιο και αυθεντικό ηγέτη του, που θα τον «θεραπεύσει», από τα δεινά της πνευματικής, της κοινωνικής, της οικονομικής, της πολιτικής και της πολιτισμικής παραλυσίας του, άλλοτε τον έβρισκε, άλλοτε όχι.
Συμπτωματικά, επίσης, τη νύχτα της 5ης προς 6η Μαΐου (Σημ.:αλλοίμονο στους προληπτικούς) θα λάμψει στον ουρανό το μεγαλύτερο φεγγάρι του 2012. Η πανσέληνος του Σαββατοκύριακου θα είναι πιο μεγάλη και πιο λαμπρή από τις άλλες επειδή ο δορυφόρος μας θα βρεθεί πολύ κοντά στη Γη, στη «στενότερη» επαφή μεταξύ των δυο σωμάτων για αυτή τη χρονιά. Η εφετινή μαγιάτικη πανσέληνος θα είναι η μεγαλύτερη από τις πανσελήνους αυτής της χρονιάς, επειδή θα σημειωθεί πιο κοντά στο περίγειο – και άρα πιο κοντά στη Γη – από όλες τις άλλες. Αντίθετα με τις φημολογίες η πανσέληνος του Μαΐου, όπως μας είπε και ο Διονύσης Σιμόπουλος, διευθυντής του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου του Ιδρύματος Ευγενίδου, δεν αναμένεται να συνδεθεί με καμία καταστροφή και κανένα παράξενο φαινόμενο. Εκτός φυσικά από την άνοδο της παλίρροιας. Και αυτή ωστόσο δεν θα είναι τέτοια, ώστε να προκαλέσει πλημμύρες και ναυάγια (Πηγή:www. in. gr)
Σήμερα, λοιπόν, Κυριακή 6η Μαΐου, κάτω από τις τρέχουσες και υπάρχουσες δημοσιονομικές και αστρονομικές συνθήκες, για μια ακόμη φορά καλούμαστε, ως ψηφοφόροι, να κάνουμε νέα «αναζήτηση», πολιτικού ηγέτη, που θα καταφέρει, να θεραπεύσει τις ασθένειες, που μαστίζουν για δεκαετίες τον τόπο ή τουλάχιστον να επουλώσει τις πληγές μας. Η ενάσκηση του «εκλέγειν» είναι, για όλους μας, ιερό καθήκον. Όπως, εξίσου ιερό καθήκον είναι η επιλογή εκείνου, που μπορεί να τα καταφέρει στη δύσκολη αποστολή που θα αναλάβει, ώστε να θεραπεύσει την Ελλάδα και τον λαό της, από την πολύμορφη παραλυσία της.
Έγκριτοι και έγκυροι αναλυτές λέγουν, μεταξύ άλλων, ότι πέρα και εκτός από τον όποιο θυμό μας, για την αποδειχθείσα ανικανότητα και φαυλότητα των πολιτικών ηγετών που κυβέρνησαν τη χώρα μας, πρέπει να αναζητήσουμε, στο εκλογικό τοπίο, ψύχραιμα και νηφάλια, τον πολιτικό ηγέτη που θα του προσφέρει τις θεσμικές προϋποθέσεις, να αναπτύξει, να διακριθεί και να επεκτείνει τις δραστηριότητές της Ελλάδας στο εσωτερικό και στο διεθνές στερέωμα». Γι’ αυτό χρειάζεται ο ελληνικός λαός, να εκλέξει τον ηγέτη, που θα καταφέρει, να βγάλει τη χώρα από τη χρεοκοπία και να την απαλλάξει από τους τοκογλύφους.
Σήμερα που για πρώτη φορά στην ιστορία του επί εκατόν ογδόντα έτη (1932-2012) ελεύθερου βίου του νεοελληνικού κράτους συμφωνούμε τόσοι πολλοί, τόσο πολύ και σε τόσες πολλές κοινές διατυπώσεις και διαπιστώσεις. Συμφωνούμε για τις κακουργίες των αδίστακτων επαγγελματιών της πολιτικής, οι οποίοι ηθελημένα ή αθέλητα, μεθοδευμένα ή αμεθόδευτα, οδήγησαν στη χρεοκοπία, στη διαφθορά και στην απαξίωση τον ελληνικό λαό.
Όμως σήμερα ο όντως κυρίαρχος ελληνικός λαός καλείται, να εκλέξει τον ηγέτη, που θα καταφέρει, να καταστήσει και πάλι την ελληνικότητα, όχι ως μία απλή κρατική υπηκοότητα, αλλά ως οντολογική έννοια καταγωγής ενταγμένη οργανικά στην ίδια γλώσσα και στην ίδια παράδοση, δηλαδή, όπως λέγει μεταξύ άλλων ο κ. Χρ. Γιανναράς, «σε συλλογικό τρόπο βίου και νοηματοδότησης του βίου, που μετουσιώνεται σε πολιτισμό και να αντλήσει ξανά ο Έλληνας ποιότητα ζωής που του επέτρεπε καύχηση, δηλαδή συνείδηση αρχοντιάς, επομένως και ελευθερία, ώστε να προσλαμβάνει οτιδήποτε νεωτερικό και επίκαιρο και που θεωρούσε αυτονόητο να μετέχει ενεργά στο ιστορικό παρόν και στην εξελικτική δυναμική της Ιστορίας».
Όσοι έχουμε ζήσει εκτός Ελλάδος, μπορούμε να κατανοήσουμε καλύτερα αυτό που ισχυρίζεται ο κ. Χρήστος Γιανναράς ότι, «η ελληνικότητα για τον Έλληνα είναι ιδιότητα». Δηλαδή λειτουργεί εν είδη πολιτιστικής ταυτότητας ανάμεσα σε διαφορετικά πολιτιστικά, πολυεθνικά, πολυφυλετικά περιβάλλοντα. Πράγματι ανάμεσα σε αυτά τα περιβάλλοντα, ο καθένας μας συνειδητοποιεί και πραγματώνει, ως Έλληνας, την ετερότητά του έμπρακτα, χωρίς φόβο, αλλά ως ενταγμένος σε μια βιωματική παράδοση με ήθος.
Απαιτούμε από τον νέο ηγέτη, που θα μας κυβερνήσει να μας κάνει να αρχίσουμε, επί τέλους, μια ποιότητα ζωής, γιατί τότε και μόνο τότε θα επανιδρυθεί το κράτος το Ελληνικό. Τότε και μόνο τότε οι κοινωνίες των εθνών θα μας σέβονται. Ναι, είναι ανάγκη να επανιδρυθεί το κράτος. Να προσλάβει ξανά την πατροπαράδοτη ελληνική του φυσιογνωμία και αίγλη. Απαιτούμε από τον νέο ηγέτη, να μας κάνει να αισθανθούμε Έλληνες και να μη ντρεπόμαστε, για την καταγωγή μας. Γι’ αυτό, πέρα και πάνω απ’ όλα, πρέπει να εκλέξουμε τον πιο φερέγγυο, τον πιο αληθινό, τον πιο όντως ευσεβή και ευλαβή και ταυτόχρονα δυναμικό ηγέτη, γιατί τότε και μόνο τότε η Ελλάδα, με σταθερότητα, θα τα καταφέρει και μαζί του, όπως είπε ένας εκ των υποψηφίων πρωθυπουργών, «με τη βοήθεια του Θεού», θα τα καταφέρουμε όλοι μαζί, ώστε να μη επιστρέψουμε σε καμία μορφή παραλυσίας, ακολουθώντας την εντολή, που έδωσε ο Χριστός στον παραλυτικό, που θεράπευσε, όταν τον είδε στο Ιερό: «ίδε υγιής γέγονας, μηκέτι αμάρτανε, ίνα μη χείρον σοι τι γένηται».
Η μαγιάτικη πανσέληνος, μπορεί να μην προκαλέσει πλημμύρες και ναυάγια, ούτε αναμένεται να συνδεθεί με καμία καταστροφή και κανένα παράξενο φαινόμενο, εκτός φυσικά από την άνοδο της παλίρροιας. Όμως στην εκλογική διαδικασία, αν δεν ψηφίσουμε με κριτική σκέψη, με σύνεση και νηφαλιότητα και προκληθεί «μνημονιακή» παλίρροια, τότε θα επιφέρει στην πατρίδα τσουνάμι ζημιών και καταστροφών.
Εμπρός, λοιπόν, να αναστήσουμε τη σταυρωμένη Ελλάδα και ας τραγουδήσουμε τα μεσάνυχτα, κατά παράφραση το: «Ελλάς ανέστη»!
.jpg)
