Λαμπρή Θεία Λειτουργία τελείται αυτή την ώρα προεξάρχοντος του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου και με την συμμετοχή 17 Αρχιερέων στον κατάμεστο από πιστούς Ιερό Ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης Κοζάνης, για την εορτή των Αποστόλων Πέτρου και Παύλου. Κατά την σημερινή ημέρα άγει τα ονομαστήριά του ο επιχώριος Μητροπολίτης Παύλος.
Στη Θεία Λειτουργία συμμετέχουν ο επιχώριος και εορτάζων Μητροπολίτης Σερβίων και Κοζάνης Παύλος και οι Μητροπολίτες Δωδώνης Χρυσόστομος, Καρπενησίου Νικόλαος, Περγάμου Ιωάννης, Μιλήτου Απόστολος, Μεσσηνίας Χρυσόστομος, Καστορίας Σεραφείμ, Σασίμων Γεννάδιος, Εδέσσης Ιωήλ, Ελασσώνος Βασίλειος, Φλωρίνης Θεόκλητος, Σιατίστης Παύλος, Κηφισίας Κύριλλος, Ζακύνθου Διονύσιος, Κιλκισίου Εμμανουήλ, ο Αρχιεπίσκοπος Ιώππης Δαμασκηνός και ο Επίσκοπος Θεουπόλεως Παντελεήμων.
Η ομιλία του Μητροπολίτη Σερβίων και Κοζάνης Παύλος
Παναγιώτατε, Πάτερ και Δέσποτα,
Ημέρα ευφροσύνης σήμερον, διότι σύμπασα η Ορθόδοξος Εκκλησία απανταχού της γης υμνεί, ψάλλει, δοξολογεί και γεραίρει τους δύο μεγάλους, τους κορυφαίους των Αποστόλων, τους στύλους της Εκκλησίας μας, τον Απόστολο Πέτρο και τον Απόστολο Παύλο.
Ο Πέτρος; Ιουδαίος. Και στην πίστη εντός της Παλαιάς Διαθήκης αναζητώντας τον Μεσσία. Στο επάγγελμα; Ψαράς. Στην γνώση; Ολιγογράμματος. Και στον χαρακτήρα; Αυθόρμητος, αισθηματίας και ειλικρινής.
Ο Παύλος; Στο θρήσκευμα ζηλωτής Φαρισαίος, όπως ο ίδιος σημειώνει στην προς Φιλιππισίους επιστολή του: «Την ογδόην ημέραν περιτμήθηκα. Κατάγομαι από το Ισραηλιτικόν γένος, από την φυλήν του Βενιαμίν. Είμαι Εβραίος από Εβραίους. Ως προς τον νόμον Φαρισαίος. Ως προς τον ζήλον διώκτης της Εκκλησίας. Ως προς την δικαιοσύνην του νόμου εζούσα άμεμπτος» (Φιλιππησίους, 3, 5-7). Στην γνώση; Μαθητής του μεγάλου Νομοδιδασκάλου Γαμανιήλ και σπουδαίο στέλεχος και διακεκριμένος στο Ιεροκρατικό κατεστημένο του Εβραϊκού Συνεδρίου. Και επιπλέον Ρωμαίος πολίτης.
Δύο διαφορετικοί κόσμοι, στην γνώση, την καταγωγή και το επάγγελμα. Το μόνον κοινόν πιστοί στον Μωσαϊκόν Νόμον! Εντούτοις είναι διαφορετικοί στην έκφραση της πίστεως και στην συμπεριφορά.
Ο Πέτρος θρησκευόμενος, περιμένει τον Χριστό, τον γνωρίζει, τον αποδέχεται στην πρόσκληση και ελεύθερα και αβίαστα γίνεται μαθητής Του και Απόστολος. Στο πάθος του Σωτήρος φόβος τον καταλαμβάνει και τον απαρνήται τρεις (3), όμως μετανοεί μετά δακρύων και αποκαθίσταται από τον φιλάνθρωπο Θεό.
Ο Παύλος ζηλωτής και τυπολάτρης, θρησκόληπτος περί τον Μωσαϊκόν Νόμον, με αποτέλεσμα να γίνη όργανον και εργαλείον στον φθόνον και στις συμπεριφορές των Γραμματέων και των Φαρισαίων εναντίον του Θεολέκτου Στρατού του Σταυρωθέντος και αναστάντος Σωτήρος του κόσμου Ιησού Χριστού: «ος ουκ ειμί ικανός καλείσθαι απόστολος, διότι εδίωξα την Εκκλησίαν του Θεού» (Α Κορ. 15, 9-10), καθώς ο ίδιος σημειώνει. Και όμως αυτός ο διώκτης προσκαλείται από τον Θεόν να γίνη μαθητής του, «σκεύος εκλογής του» και εκείνος ελευθέρως και αβιάστως αποδέχεται την πρόσκληση, αποτάσσει «τον παλαιόν άνθρωπον» και δια της μετανοίας, γίνεται κήρυξ της αληθείας καθίσταται και ανακηρύσσεται Απόστολος των εθνών.
Ποίον το συμπέρασμα και ποίοι λόγοι κατέστησαν τους δύο αυτούς διαφορετικούς κόσμους «εν» η όπως ψάλλη η Εκκλησία μας «...τους διηρημένους τοις σώμασι, και ηνωμένους τω Πνεύματι...» (Ιδιόμελο Στιχηρό του Εσπερινού της 29ης Ιουνίου) και τους επέβαλαν στο μάτι του Θεού ως στύλους της Εκκλησίας;
α) Η ελευθέρα αποδοχή της προσκλήσεως εκ μέρους του Θεού, ώστε να καταστούν κήρυκες του Ευαγγελίου του και
β) Η μετάνοια, η ειλικρινής και καρδιακή μετάνοια ως η απόταξη του παλαιού ανθρώπου
Παναγιώτατε, Πάτερ και Δέσποτα, χαιρόμεθα και αγαλλόμεθα διότι σ’ αυτήν την πανεπίσημον ημέραν και λαμπράν εορτήν, έχομεν την μεγάλην και ιδιαιτέραν τιμήν και ευλογίαν κλήρος, άρχοντες και ο θεοφιλής λαός της Κοζάνης να απολαμβάνομεν πνευματικά την τέλεσιν και προσφοράν του Μυστηρίου της Ζωής και Σωτηρίας από τας ιδικάς Σας τιμίας χείρας. Να συνεορτάζωμεν τους Μεγάλους Αποστόλους αλλά και διδασκάλους, οι οποίοι μας διδάσκουν ότι ουδείς σώζεται άνευ μετανοίας και εξομολογήσεως.
Παναγιώτατε, ως αντίδωρον της ιδικής Σας πνευματικής δωρεάς, οι πατέρες αυτού του πανίερου και περικαλούς Ιερού Ναού των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Κυριακός, οι πρεσβύτεροι π. Κωνσταντίνος και π. Ιωάννης, Σας προσφέρουν εγκόλπιον αρχιερατικόν, και την ταπεινήν παράκλησιν να τους ενθυμήσθε στας Πατριαρχικάς ευχάς και προσευχάς.
ΑΜΗΝ.
ΠΗΓΗ: amen.gr
ΠΗΓΗ: amen.gr
.jpg)
