Το νόημα της εορτής του Αγίου Πνεύματος


Τ γιο Πνεμα εναι Θεός, διότι τ τρίτο πρόσωπο τς γίας Τριάδος, παντοδύναμο πως Πατέρας κα Υός. Τ γιο Πνεμα ζωογονε, μψυχώνει κα νδυναμώνει τ πλάσματα. Ατ δίνει στ ζα τ ζωή, στος νθρώπους τ νο κα στος χριστιανος τν νώτερη ζωή, τν πνευματική. Ατ φωτίζει τν νθρωπο κα τν βοηθάει ν μπε στ βασιλεία τν ορανν.
Τ γιο Πνεμα δίνεται στν καθένα μας, χι σύμφωνα μ τν ξία τν καλν ργων μας, λλὰ δίνεται ως δωρεάν, σύμφωνα μ τ λεος το Θεο, γι τ σωτηρία μας.
Ας δομε τί χαρίζει στν νθρωπο τ γιο Πνεμα.
1. ταν κατοικήσει μέσα στν νθρωπο τ γιο Πνεμα, το δίνει πίστη κα φωτισμό. Χωρς Ατό, κανες δν μπορε ν χει ληθιν κα ζωνταν πίστη. Χωρς τ φωτισμό Του, κα πι σοφς κα μορφωμένος νθρωπος εναι λότελα τυφλς ς πρς τ ργα το Θεο κα τν κτίση Του. πεναντίας, τ γιο Πνεμα μπορε ν φωτίσει σωτερικ κα τν πι μόρφωτο κα πλοϊκ νθρωπο, ν το ποκαλύψει μεσα τ ργα το Θεο κα ν το προσφέρει τ γλυκει γεύση τς βασιλείας Του. νθρωπος πο χει μέσα του τ γιο Πνεμα, ασθάνεται στν ψυχή του να συνήθιστο φς, πο το ταν λότελα γνωστο μέχρι τότε.
2. Τ γιο Πνεμα γεννάει στν καρδι το νθρώπου τν ληθιν γάπη. ληθιν γάπη εναι σν μία καθαρ φωτιά, μία πηγ θερμότητας, πο ζεσταίνει τν καρδιά. Εναι μία ρίζα, πο βλαστάνει μέσα στν καρδι λα τ καλ ργα. Γι τν νθρωπο πο χει ζωογονηθε π τν ληθιν γάπη, τίποτα δν εναι δύσκολο, φοβερ δύνατο. Γι' ατν κανένας νόμος δν εναι βαρύς, καμι ντολ δν εναι νεφάρμοστη. λα του εναι εκολα.
πίστη κα γάπη, πο χαρίζει στν νθρωπο τ γιο Πνεμα, εναι τόσο μεγάλα κα δυνατ πλα στ χέρια του, πού, ν τ χει, μπορε εκολα, νετα, μ χαρ κα γαλήνη ν βαδίσει τ δρόμο πο βάδισε Χριστός.
3. Τ γιο Πνεμα δίνει κόμα στν νθρωπο δύναμη, γι ν' ντιστέκεται στος πειρασμος το κόσμου. τσι, χρησιμοποιε βέβαια τ πίγεια γαθά, λλ σν περαστικς ταξιδιώτης, χωρς ν κολλάει σ' ατ τν καρδιά του. ντίθετα, νθρωπος πο δν χει μέσα του τ γιο Πνεμα, σο μορφωμένος κα ξυπνος κι ν εναι, μένει πάντα δολος κα αχμάλωτος το κόσμου.
4. Τ γιο Πνεμα δίνει στν νθρωπο κα σοφία. Ατ τ βλέπουμε κατεξοχν στος γίους ποστόλους, πού, πρν λάβουν τ γιο Πνεμα, ταν γράμματοι κα πλοϊκο νθρωποι, στερα μως κανες δν μποροσε ν' ντισταθε στ σοφία κα τ δύναμη το λόγου τους.
Τ γιο Πνεμα χαρίζει σοφία χι μόνο στ λόγια το νθρώπου, λλ κα στς πράξεις του. τσι, λ.χ., κενος πο χει μέσα του τ Πνεμα, πάντα θ βρε τ χρόνο κα τν τρόπο ν φροντίσει γι τ σωτηρία του, κόμα κα μέσα στ θόρυβο το κόσμου.
5. Τ γιο Πνεμα χαρίζει τν ληθιν χαρά, τν καρδιακ ετυχία κα τν σάλευτη ερήνη. νθρωπος πο δν χει μέσα του τ γιο Πνεμα, ποτ δν μπορε ν χαρε ληθινά, ν εχαριστηθε καθαρά, ν νιώσει τν ερήνη πο γλυκαίνει τν ψυχή. Εναι λήθεια τι κάπου κάπου χαίρεται. Μ χαρά του εναι στιγμιαία κα χι καθαρή. Κάπου-κάπου διασκεδάζει. Μ ο διασκεδάσεις του εναι πάντα κενές, νούσιες, κα μετ π' ατς τν κυριεύει μία κόμα μεγαλύτερη στενοχώρια. Κάπου-κάπου εναι ρεμος. Μ ρεμία του δν εναι πνευματικ ερήνη, εναι νάρκη τς ψυχς. Κα λίμονο σ' κενον πο δν προσπαθε κα δν θέλει ν ξυπνήσει π' ατ τ νάρκη!
6. Τ γιο Πνεμα δίνει κα τν ληθιν ταπείνωση. νθρωπος, κόμα κα πι γνωστικός, δν μπορε ν γνωρίσει τν αυτό του σο πρέπει, ν δν χει μέσα του τ γιο Πνεμα. Γιατί χωρς τ θεία βοήθεια, δν μπορε ν δε τν πραγματικ κατάσταση τς ψυχς του. ν εναι τίμιος κα κάνει κανένα καλ στος συνανθρώπους του, νομίζει πς εναι δίκαιος καί, σ σύγκριση μ τος λλους, τέλειος κα πς δν το χρειάζεται τίποτ' λλο!
Τ γιο Πνεμα, ταν κατοικήσει μέσα μας, μς ποκαλύπτει λη τν σωτερική μας φτώχια κα δυναμία. Κα νάμεσα στς ρετές μας, προβάλλει λες τς μαρτίες μας, τν μέλειά μας, τν διαφορία μας γι τ σωτηρία τν λλων, τν διοτέλειά μας κόμα κα κε πο φαινόμαστε μεγαλόψυχοι, τν παχυλ φιλαυτία μας κόμα κα κε πο ποτ δν τν ποπτευόμασταν. Κοντολογίς, τ γιο Πνεμα μας τ δείχνει λα, πως πραγματικ εναι. Κα τότε ρχίζουμε ν' ποκτμε τν ληθιν ταπείνωση. Τότε ρχίζουμε ν χάνουμε τν μπιστοσύνη μας στς δικές μας δυνάμεις κα ρετές. Τότε ρχίζουμε ν θεωρομε τν αυτό μας χειρότερο π τος λλους νθρώπους. Κα ταπεινωμένοι μπροστ στν ησο Χριστό, ρχίζουμε ν μετανοομε ελικριν κα ν λπίζουμε μόνο σ' κενον.
7. Τ γιο Πνεμα μς διδάσκει, τέλος, τν ληθιν προσευχή. Κανένας δν μπορε ν κάνει προσευχ πραγματικ εάρεστη στ Θεό, πρν λάβει τ γιο Πνεμα. Γιατί ν ρχίσει ν προσεύχεται, χωρς ν χει μέσα του τ γιο Πνεμα, θ δε τ νο του ν μν μπορε ν συγκεντρωθε. πιπλέον, δν γνωρίζει, πως πρέπει, οτε τν αυτό του οτε τς νάγκες του οτε τί ν ζητήσει οτε πς ν τ ζητήσει π τ Θεό. Καλ-καλ δν ξέρει οτε τί εναι Θεός. ποιος, μως, χει μέσα του τ γιο Πνεμα, γνωρίζει τ Θεό, βλέπει τι Ατς εναι Πατέρας του κα ξέρει πς ν Τν πλησιάσει, πς ν Τν παρακαλέσει κα τί ν Το ζητήσει. Ο σκέψεις του στν προσευχ εναι ετακτες, καθαρές, προσηλωμένες μόνο στν Κύριο. νας τέτοιος νθρωπος μπορε μ τν προσευχή του ν πετύχει τ πάντα, κόμα κα βουν ν μετακινήσει.
Νά, λοιπόν, τί χαρίζει τ γιο Πνεμα σ' κενον πο Τ χει λάβει. Βλέπετε τι, χωρς τ βοήθεια κα τ συνέργεια το γίου Πνεύματος, εναι δύνατον χι μόνο ν μπομε στν οράνια βασιλεία, λλ κι να βμα ν κάνουμε στ δρόμο πο δηγε κε. Γι' ατ εναι παραίτητο ν ποθομε κα ν ζητμε τ γιο Πνεμα• εναι παραίτητο ν Τ ποκτήσουμε κα ν Τ χουμε πάντα μέσα μας, πως Τ εχαν ο γιοι πόστολοι.
Ποιο, πότε και πς μπορομε ν' ποκτήσουμε τ γιο Πνεμα.
Θεάνθρωπος Χριστς επε: « νεμος πνέει που θέλει• κος τ βοή του, λλ δν ξέρεις π πο ρχεται κα πο πηγαίνει. τσι συμβαίνει κα μ καθέναν πο γεννιέται π τ Πνεμα» (ω. 3:8). Τ λόγια ατ σημαίνουν, τι τν παρουσία το γίου Πνεύματος στν καρδιά μας μπορομε ν τν κούσουμε, ν τν ασθανθομε κα ν τν ντιληφτομε, λλ δν μπορομε ποτ ν προσδιορίσουμε π πρν τν περίσταση κα τν ρα πο θ μς πισκεφθε. Βλέπουμε πς ο πόστολοι λαβαν τ γιο Πνεμα σ στιγμς πο δν τ περίμεναν. Μόνο πίσημη κατάβαση το γίου Πνεύματος τν μέρα τς Πεντηκοστς τος εχε προαναγγελθε, κα πραγματοποιήθηκε τν προκαθορισμένη μέρα στν προκαθορισμένο τόπο• κα τότε, μως, δν λαβαν τ Πνεμα σν νταμοιβ γι προσωπικά τους κατορθώματα, λλ δωρεάν, χάρη στν πίστη κα τν λπίδα τους. μόψυχη προσευχή, στν ποία ταν φοσιωμένοι π τν νάληψη το Κυρίου ς τν πιφοίτηση το γίου Πνεύματος, δν ταν τόσο τ μέσο, γι ν πάρουν τ Πνεμα, σο μία προετοιμασία γι' ατ τ γεγονός.
Κανένας, πομένως, δν μπορε ν ξέρει ποι στιγμ κα μ ποι τρόπο θ λάβει τ δρα το γίου Πνεύματος, γιατί τ δρα δίνονται προσδόκητα, ποτε κα σ' ποιον θέλει δωρητής. Γι' ατ κάνουν μεγάλο λάθος, σοι περιμένουν ν λάβουν τ γιο Πνεμα μ συγκεκριμένο τρόπο κα σ συγκεκριμένη ρα. σοι, μάλιστα, πινοον δικά τους μέσα γι τ σκοπ ατό, χι μόνο δν πρόκειται ν λάβουν τ γιο Πνεμα, λλ παίρνουν πάνω τους κα μία φοβερ μαρτία.
Πρν μιλήσουμε γι τ πς μπορομε ν' ποκτήσουμε τ γιο Πνεμα, πρέπει ν τονίσουμε τι Ατ δίνεται μόνο στος ληθιν πιστούς. Κα ληθιν πιστς εναι κενος πο μολογε σωστ τν γία ρθόδοξη πίστη, χωρς καμι πρόσθεση φαίρεση λλοίωση, πως μς τν παρέδωσαν ο γιοι πόστολοι κα πως τ διατύπωσαν κα τν πικύρωσαν ο γιοι πατέρες στς Οκουμενικς Συνόδους. Κάθε μφιβολία σόφισμα σ θέματα πίστεως εναι νυπακοή. Κα νυπάκουος δν μπορε ποτ ν γίνει νας κα κατοικητήριο το γίου Πνεύματος.
Τ γνωστ κα ποτελεσματικ μέσα γι τν πόκτηση το γίου Πνεύματος, σύμφωνα μ τ διδασκαλία της Εκκλησίας μας κα τν πείρα τν μεγάλων γιων Πατέρων, εναι τ ξς:
1. καθαρ καρδι κα τ γν σμα.
2. ταπεινοφροσύνη.
3. πακο στ φων το Θεο.
4. προσευχή.
5. καθημεριν αταπάρνηση.
6. νάγνωση κα κρόαση τς γίας Γραφς.
7.Τ μυστήρια της κκλησίας μας κα κατεξοχν θεία κοινωνία.
Κάθε πιστ ψυχ μπορε ν γεμίσει μ γιο Πνεμα, ν καθαριστε π τν μαρτία, παλλαγε π τ φιλαυτία κα λευθερωθε π τν περηφάνεια. Τ γιο Πνεμα εναι πάντα λόγυρά μας κα πιθυμε ν μπε μέσα μας. λλ ο κακές μας πράξεις μας περιβάλλουν σν σχυρ πέτρινο τεχος κα τ' μαρτήματά μας σν γριοι φρουρο Τ διώχνουν μακριά μας κα δν Τ φήνουν ν μς πλησιάσει.
Κάθε μαρτία διώχνει τ γιο Πνεμα. Πι μισητές, μως, Το εναι π τς σωματικς πορνεία κα π τς ψυχικς περηφάνεια. Τ γιο Πνεμα, τέλεια καθαρότητα, δν μπορε ποτ ν κατοικήσει σ νθρωπο μολυσμένο μ μαρτίες. Πς ν μείνει στν καρδιά μας, ταν ατ εναι γεμάτη μ μέριμνες, πιθυμίες κα πάθη;
Πως αποκτούμε το Άγιο Πνεύμα;
1. ν θέλουμε ν Τ ποκτήσουμε, φείλουμε ν χουμε καρδι καθαρ κα σμα γνό, μόλυντο δηλαδ π κάθε μαρτία.
Καρδι κα σμα πρέπει ν εναι νας το γίου Πνεύματος. Κα σ' ποιον χει καθαρ καρδι κα μόλυντο σμα, τ γιο Πνεμα θ μπε κα θ κυριέψει τν ψυχή του. Φτάνει ν μν χει ποθέσει νθρωπος ατς τν λπίδα του στ καλά του ργα κα ν μν καυχιέται γι' ατά, ν μ νομίζει δηλαδ τι δικαιωματικ πρέπει ν λάβει τ δρα το γίου Πνεύματος, σν μοιβ πο το χρωστάει Θεός.
2. να π τ πι σίγουρα μέσα γι τν πόκτηση το γιου Πνεύματος εναι ταπεινοφροσύνη.
Ταπεινοφροσύνη εναι κα κάτι λλο, τ ν πομένεις καρτερικ κα γόγγυστα λες τς θλίψεις, λύπες κα δυστυχίες, θεωρώντάς τες σν τιμωρία γι τς μαρτίες σου. Ν μ λές, λίμονο στ συμφορά μου!", λλ "Κα λίγα εναι τοτα γι τς μαρτίες μου!". Κα ν ζητς π τ Θεό, χι τόσο ν σ παλλάξει π τς δοκιμασίες, σο ν σο δώσει δύναμη γι ν τς πομένεις.
3. Τ γιο Πνεμα μπορομε ν Τ ποκτήσουμε πίσης μ τν πακο στ φων το Θεο.
Θες μιλάει πολ καθαρά, μ τρόπο σαφ κα κατανοητό. τσι μπορομε ν' κομε τ φωνή του σ κάθε τόπο κα χρόνο κα περίσταση. Φτάνει μόνο ν χουμε ατι γι ν' κομε.
4. Τ γιο Πνεμα Τ παίρνουμε κόμα μ τν προσευχή. Εναι πι πλς κα ποτελεσματικς τρόπος, πο μπορε ν τν χρησιμοποιε καθένας μας ποιαδήποτε ρα.
Πράγματι, γι ν προσευχηθε κανες πως πρέπει, χρειάζεται πολς κόπος, μεγάλος γώνας. Δν εναι δυνατν μέσως στω σ σύντομο χρονικ διάστημα ν κατευθύνει τ νο κα τν καρδιά του στ Θεό. λλά, μως, τί ποκτιέται στν κόσμο τοτο εκολα, γρήγορα κα κοπα; Ποι τέχνη, ποι πιστήμη, ποι πνευματικ παρηγοριά; Γι' ατ ν προσεύχεσαι. κόμα κι ν στν προσευχή σου βλέπεις πολ κόπο κα καμι εχαρίστηση, ν προσεύχεσαι μ πιμέλεια κα ζλο. Ν συνηθίζεις τν αυτό σου στν προσευχ κα τ συνομιλία μ τ Θεό. Ν προσπαθες, σο μπορες, ν συμμαζεύεις κα ν λέγχεις τς σκορπισμένες σου σκέψεις. τσι, σιγ σιγά, προσευχή σου θ γίνεται λο κα πι εκολη. Θ' ρχίσεις κι σ ν ασθάνεσαι μία γλυκει παρηγοριά. Κα ν κάνεις ελικριν προσπάθεια, τ γιο Πνεμα, βλέποντας τν γωνιστικότητά σου κα τ γνησιότητα το πόθου σου, γρήγορα θ σ βοηθήσει. Κα φο μπε μέσα σου, θ σο διδάξει τν ληθιν προσευχή.
Θες μς ζητάει ν προσευχόμαστε διάκοπα (Α' Θεσσ. 5:17). Πολλο λένε: "Πς εναι δυνατ ν προσευχόμαστε διάκοπα, φο ζομε στν κόσμο; ν σχοληθομε μόνο μ τν προσευχή, πότε θ κπληρώσουμε τς ποχρεώσεις μας κα θ' σχοληθομε μ τς δουλειές μας;".
Δν μπορομε, βέβαια, ν κάνουμε διάλειπτη προσευχ ξωτερικά, ν στεκόμαστε δηλαδ πάντοτε σ στάση προσευχς, γιατί πρέπει κα ν δουλέψουμε κα πολλς λλες νάγκες μας ν κανοποιήσουμε. ποιος, μως, συναισθάνεται τν σωτερική του φτώχεια, δν θ πάψει ν προσεύχεται, ,τι κι ν κάνει. ποιος θερμ ποθε ν μπε στ βασιλεία τν ορανν, θ βρε τν εκαιρία κα τ χρόνο ν προσεύχεται, τόσο σωτερικ σο κα ξωτερικά. κόμα κι ταν ργάζεται βαρι κα κατάπαυστα, θ βρε καιρ ν μιλήσει στ Θεό. Δν βρίσκει καιρ ν προσευχηθε μόνο κενος πο δν θέλει ν προσευχηθε.
Μερικο πιστεύουν τι προσευχ μπορε ν γίνεται μόνο π βιβλία. Καλ εναι, βέβαια, ν μπορες, ν κετεύεις κα ν δοξολογες τ Θε μ τ λόγια τν ψαλμν κα τν κκλησιαστικν μνων. ν, μως, εσαι γράμματος, τότε φτάνει ν μάθεις τς κυριότερες προσευχές, μ πρώτη τν Κυριακ προσευχή, δηλαδ τ «Πάτερ μν». Σ' ατ τν προσευχή, πο μς τν παρέδωσε διος Κύριος, ναφέρονται λες ο νάγκες μας. ν, πάλι, ο περιστάσεις δν πιτρέπουν ν προσευχηθες γι ρκετ ρα, τότε λέγε μερικς πλς κα σύντομες προσευχές, πως, «Κύριε, λέησον», «Θεέ μου, βοήθησέ με», «Κύριε, συγχώρεσέ με», «Κύριε ησο Χριστέ, Υἱὲ το Θεο, λέησόν με τν μαρτωλόν».
5. νας π τος γιους πατέρες επε: " ν θέλεις προσευχή σου ν' νεβε κατευθείαν στ Θεό, δσε της δυ φτερά, τ νηστεία κα τν λεημοσύνη ". Κυρίως μ' ατς τς δυ πρακτικς ρετς πραγματοποιεται καθημεριν αταπάρνηση.
6. νας λλος τρόπος, μ τν ποιο μπορομε ν πάρουμε τ γιο Πνεμα, εναι, πως επαμε, νάγνωση κα κρόαση τς γίας Γραφς.
για Γραφ εναι γι τν νθρωπο να θησαυροφυλάκιο, π' που μπορε ν ντλήσει φς κα ζωή• φς, πο φωτίζει κα σοφίζει, κα ζωή, πο ζωογονε κα παρηγορε κα εφραίνει. γία Γραφ εναι να π τ πολυτιμότερα δρα το Θεο στν νθρωπο, μία μεγάλη εεργεσία, π τν ποία καθένας μπορε ν φεληθε, φτάνει μόνο ν τ θελήσει. γία Γραφ εναι θεία σοφία, μία σοφία τόσο θαυμαστ κα ξαιρετική, πο μπορε ν τν κατανοήσει πι πλς κι γράμματος νθρωπος. Γι' ατ κριβς πολλο πλο νθρωποι, διαβάζοντας κούγοντας τν γία Γραφή, γιναν εσεβες κα λαβαν τ γιο Πνεμα, ν πεναντίας λλοι, κα μάλιστα μορφωμένοι, μελετώντάς την, πλανήθηκαν κα χάθηκαν. Ατ γινε, γιατί ο πρτοι τ διάβαζαν μ πλότητα καρδις, χωρς ρθολογιστικ ψιλολογήματα, πιδιώκοντας ν πλουτίσουν χι σ γνώση νθρώπινη, λλ σ χάρη κα δύναμη κα Πνεμα Θεο, ν ο δεύτεροι, νομίζοντας πς εναι σοφο κα πς τ ξέρουν λα, ζητοσαν στ Γραφ χι τ δύναμη κα τ Πνεμα το Θεο, λλ τ σοφία το κόσμου.
7. Τ γιο Πνεμα Τ ποκτομε, τέλος, μ τ συμμετοχ στ ερ μυστήρια τς κκλησίας μας κα κατεξοχν μ τ θεία κοινωνία.
ησος Χριστς επε: «ποιος τρώει τ σάρκα μου κα πίνει τ αμα μου, εναι νωμένος μαζί μου κι γ μαζί του. Ατς χει ζω παντοτινή. Κα γ θ τν ναστήσω τν σχατη μέρα» (πρβλ. ω. 6:56-54). ποιος, δηλαδή, ξια κοινωνε τ για μυστήρια, νώνεται μ τν Κύριο. Κα ποιος μ ληθιν μετάνοια, καθαρ καρδιά, θεο φόβο κα κράδαντη πίστη παίρνει τ Σμα κα τ Αμα το Κυρίου, παίρνει συνάμα κα τ γιο Πνεμα, πού, μπαίνοντας στν νθρωπο, τν τοιμάζει ν δεχτε κα τν ησο Χριστ κα τ Θε Πατέρα, ν γίνει δηλαδ νας κα κατοικητήριο το ληθινο Τριαδικο Θεο. πεναντίας, ποιος κοινωνε τ Σμα κα τ Αμα το Κυρίου νάξια, μ ψυχ κάθαρτη, μ καρδι γεμάτη κακία, κδικητικότητα κα μίσος, χι μόνο δν παίρνει τ γιο Πνεμα, λλ γίνεται προδότης, πως ούδας, κα σταυρώνει τ Χριστ γι' λλη μία φορά.
Τ Σμα κα τ Αμα το Χριστο, γι' ατος πο ξια τ μεταλαβαίνουν, εναι τ φάρμακο πο θεραπεύει κάθε σθένεια κα κάθε δυναμία. Κα ποις π μς εναι σ κατάσταση τέλειας γείας; Ποις δν χρειάζεται θεραπεία, νακούφιση κα παρηγοριά;
Τ Σμα κα τ Αμα το Χριστο εναι τροφή μας στ δρόμο πρς τ βασιλεία τν ορανν. Μπορε ποτ ν ξεκινήσει κανες γι μεγάλη κα κοπιαστικ πορεία χωρς τροφή;
Τ Σμα κα τ Αμα το Χριστο εναι ρατ γιαστικ μέσο, πο μς τ κληροδότησε διος Κύριος κα μς τ φησε γι τν γιασμό μας. Ποις δν θ θελε ν γίνει μέτοχος σ μία τέτοια κληρονομι κα ν' γιαστε;
Ατά, λοιπόν, εναι τ μέσα, μ τ ποια μπορομε ν' ποκτήσουμε τ γιο Πνεμα: καθαρ καρδι κα γν ζωή, ταπεινοφροσύνη, πακο στ φων το Θεο, προσευχή, αταπάρνηση, μελέτη τν ερν βιβλίων, θεία κοινωνία.
Τ καθένα π' ατ τ μέσα ρκε, βέβαια, κα μόνο του γι ν μς χαρίσει τ γιο Πνεμα. Μ εναι πι καλ κα πι ποτελεσματικ ν τ χρησιμοποιομε λα μαζί. Τότε, χωρς καμιν μφιβολία, θ λάβουμε τ γιο Πνεμα. Κα θ γίνουμε γιοι!

Τελειώνοντας, πρέπει ν πομε, τι, ν κάποιος ξιωθε ν λάβει τ γιο Πνεμα κα στ συνέχεια πέσει σ μαρτία, Τ διώχνει π μέσα του. Κα τότε, μως, ς μν πελπιστε, ς μ νομίσει τι χάθηκαν λα. σο πι γρήγορα μπορε, ς προσπέσει στ Θε μ θέρμη, μ μετάνοια, μ προσευχή. Κα τ γιο Πνεμα θ πιστρέψει μέσα του. 

Ιστολόγιο Γενικού Περιεχομένου

metaptotíka.blogspot.com. Από το Blogger.

ΦΙΛΙΚΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

ΜΕΝΟΥ