Η ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ ΣΤΗ Δ.Ι.Σ. ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Μακαριώτατε, Σεβασμιώτατοι

Χάριτι Θεοῦ περατώνουμε σήμερα τίς ἐργασίες τῆς 155^ης Συνοδικῆς Περιόδου, δοξάζοντες τόν Πανάγαθον Θεόν ὄχι μόνον διά τόν χρόνον, ὁ ὁποῖος παρῆλθε δημιουργικά καί ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς Ἁγίας Ἡμῶν Ἐκκλησίας, ἀλλά καί διά τήν δωρεά   τῆς συμπορεύσεως καί συνεργασίας   μετά τῆς Σεπτῆς Ὑμετέρας Μακαριότητος καί τῶν

Σεβασμιωτάτων Ἁγίων Ἀρχιερέων. Ὁ Συνοδικός θεσμός ἀποτελεῖ τό πολίτευμα τῆς Ἐκκλησίας μας.

Εἴχαμε τήν τιμή καί τήν εὐλογία νά διαπιστώσουμε μέ πόση σοφία ἡ ὀρθόδοξη παράδοση καθιέρωσε αὐτόν τόν θεσμό, γιά νά προάγεται ὄχι μόνο ἡ ἑνότητα τῆς πίστεως καί ἡ κοινωνία τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, ἀλλά καί γιά νά μπορεῖ νά διοικεῖται ἡ Ἐκκλησία μας μέ εὐελιξία, φρόνηση καί δημοκρατικότητα.

Γιατί αὐτά θεωροῦμε ὅτι ἦταν τά κύρια σημεῖα, τά ὁποῖα χαρακτήρισαν τήν συνοδική αὐτή περίοδο.

Ἡ εὐελιξία, δηλαδή ἡ δυνατότητα χωρίς δογματισμούς, ἀλλά μέ ἀνοικτό πνεῦμα, νά συζητηθοῦν ὅλα τά θέματα, τά ὁποῖα ἀπασχόλησαν τήν τρέχουσα ἐπικαιρότητα καί ἀπαίτησαν τήν κατάθεση τῆς μαρτυρίας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου, τόσο ἐντός τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καί πρός τήν κοινωνία.

Ἡ φρόνηση, δηλαδή ἡ ἀνάγκη νά μή γίνονται ἀπότομα καί ἐπιπόλαια βήματα, τά ὁποῖα θά ἔθεταν σέ κίνδυνο τόσο τήν ἑνότητα τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καί τήν θεσμική καί κοινωνική θέση της στούς δυσκόλους καιρούς, τούς ὁποίους βιώνουμε.

Ἴσως κάποιοι, ἐμφορούμενοι ἀπό ἕνα πνεῦμα δημαγωγίας καί εὐκόλου ἐντυπωσιασμοῦ, νά ἤθελαν τήν Ἐκκλησία νά ὁμιλεῖ εὐχάριστα, κρίνοντας τούς πάντες καί τά πάντα.

Ὅμως, χρέος ὅλων μας εἶναι νά ὀρθοτομοῦμε τόν λόγον τῆς ἀληθείας, ὅπερ σημαίνει νά μή διστάζουμε νά ὁμιλοῦμε ὑπεύθυνα, ὄχι γιά νά τέρψουμε ὦτα, ἀλλά γιά νά καταθέσουμε τήν μαρτυρία τῆς πίστεως, ἡ ὁποία οἰκοδομεῖ, ἐνίοτε καί χωρίς νά εἶναι εὐχάριστος.

Τέλος, ἡ δημοκρατικότητα, ἡ ὁποία ἀποτυπώνεται μέσα ἀπό τόν ζωντανό διάλογο, ἀκόμη καί μέσα ἀπό τίς διαφωνίες, πρωτίστως ὅμως μέσα ἀπό τό κλίμα ἐλευθερίας, τό ὁποῖο, χωρίς νά ἀφίσταται τοῦ δέοντος σεβασμοῦ, ἐπιτρέπει τήν προαγωγή τῆς ἀληθείας, ἀποκαλύπτει τήν τελείαν ἀγάπην, ἡ ὁποία ἔξω βάλλει οἱονδήποτε φόβο, καί δείχνει ὅτι στήν Ἐκκλησία δέν λειτουργοῦν ἐξουσιαστικά πρωτεῖα, ἀλλά τό πρωτεῖον τῆς τιμῆς καί τοῦ ἀλληλοσεβασμοῦ στήν διακονία ὅλων.

Αὐτές οἱ τρεῖς κατευθυντήριες γραμμές ὀφείλονται, Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε, τόσο σέ Σᾶς καί στόν τρόπο μέ τόν ὁποῖο ὄχι ἁπλῶς διευθύνατε τίς συνεδριάσεις τῆς Συνόδου, ἀλλά καί στό ἦθος καί στίς πεποιθήσεις Σας, τίς ὁποῖες μέ ἀγαλλίαση ψυχῆς εἴχαμε τήν εὐλογία νά διακριβώσουμε ἐκ τοῦ σύνεγγυς καθ’ ὅλην αὐτή τήν περίοδο, ὅπως ἐπίσης καί στούς Σεβασμιωτάτους Συνοδικούς Ἁγίους ἀδελφούς, οἱ ὁποῖοι, ὁ καθένας μέ τήν προσωπικότητά του καί τά χαρίσματά του, θεωροῦμε ὅτι συνέβαλαν ὥστε ἡ 155^η Συνοδική Περίοδος νά ἀποβεῖ οὐσιαστική καί δημιουργική γιά τήν Ἐκκλησία τῆς Ἑλλάδος.

Ἀνατρέχοντας καί ἀναπολώντας τίς συνεδριάσεις αὐτοῦ τοῦ ἔτους μποροῦμε, ἐν εἴδει ἀπολογισμοῦ, νά καταγράψουμε τά ἐξῆς: Ἡ Διαρκής Ἱερά Σύνοδος κλήθηκε νά ἀντιμετωπίσει ζητήματα, τά ὁποῖα εἶχαν νά κάνουν τόσο μέ τό ἐσωτερικό τῆς Ἐκκλησίας ὅσο καί μέ τήν μαρτυρία της καί πρός τήν κοινωνία καί πρός τίς ἄλλες ὁμόδοξες ἀδελφές Ἐκκλησίες, ἀλλά καί πρός τούς ἑτεροδόξους.

Μέσα σ’ ἕνα κλίμα πολιτικῆς ἀστάθειας, καθότι εἴχαμε τέσσερις διαφορετικές κυβερνήσεις κατά τόν διατρέξαντα χρόνο, ἀλλά καί μέσα σέ ἕνα κοινωνικό περιβάλλον γενικευμένης ἀγωνίας, ἀνέχειας καί προβληματισμοῦ γιά τό τί μέλλει γενέσθαι ἐξ αἰτίας τῆς μεγάλης κρίσεως, ἡ Ἐκκλησία μας διατήρησε ἀλώβητη τήν θεσμική της θέση, ἐνῶ προσπάθησε νά καταγράψει τίς ἀνησυχίες τοῦ λαοῦ καί νά συμβάλει κατά τίς δυνάμεις της στήν ἀντιμετώπιση τῶν ποικίλων συνεπειῶν, τίς ὁποῖες ἡ κρίση ἔχει ἐπιφέρει.

Δύο ἦταν οἱ κύριες μέριμνές μας. Πρῶτον νά προσαρμόσουμε τόν διοικητικό μηχανισμό τῆς Ἐκκλησίας στά νέα δεδομένα, χωρίς νά περιορίσουμε τήν προνοιακή καί κοινωνική μας μαρτυρία, καί δεύτερον νά ἐκφράσουμε τούς προβληματισμούς τοῦ πιστοῦ λαοῦ μας γιά ὅσα συνέβησαν καί συμβαίνουν στήν κοινωνία μας.

Ἐνημερώσαμε τόσο τούς ἐν Ἑλλάδι ἰθύνοντες ὅσο καί τούς ἐν Εὐρώπῃ, μέ κορυφαία κίνηση τήν ἐπιστολή πρός τόν πρόεδρο τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἐπιτροπῆς κ. Μπαρόζο, ἀλλά καί τά ΜΜΕ, ἑλληνικά καί ξένα, τά ὁποῖα, εἴτε ἐν γνώσει εἴτε ἐν ἀγνοίᾳ τους, ἀποκρύπτουν τήν ἀλήθεια γιά τήν συμβολή τῆς Ἐκκλησίας τόσο στό προνοιακό ἔργο ὅσο καί στά ἔσοδα τοῦ κράτους ἀπό τήν φορολογία.

Ταυτόχρονα, ὑπενθυμίσαμε σέ ὅλους ὅτι ἡ Ἐκκλησία θέλει νά ἔχει λόγο σέ ὅ,τι ἀφορᾶ στήν θρησκευτική ἐκπαίδευση τῆς νεολαίας μας καί στήν ἐπιμόρφωση τοῦ κλήρου, ἀλλά καί ὅσων ἐπιθυμοῦν, παρά τίς δυσκολίες, νά ἱερωθοῦν.

Δώσαμε τήν εὐκαιρία, μέσω τῶν εἰρηνικῶν ἐπισκέψεων τόσο στήν Κύπρο ὅσο καί στήν Ρωσία, νά ἐνημερωθοῦν οἱ ἐκεῖ ἀδελφοί μας γιά τίς μεγάλες δυσκολίες πού ἀντιμετωπίζει ἡ πατρίδα μας καί νά ἐξασφαλιστεῖ σημαντική ἐνίσχυση γιά τήν φιλανθρωπία, δηλαδή γιά τόν λαό μας πού ὑποφέρει.

Τολμήσαμε καί καταθέσαμε τήν θεολογική καί ποιμαντική μας μαρτυρία γιά θέματα, τά ὁποῖα προκάλεσαν τήν λύπη τοῦ λαοῦ, ἀλλά καί γέννησαν προβληματισμούς, καί κοινωνικούς καί πνευματικούς, ὅπως οἱ αὐτοκτονίες ἀνθρώπων ἐξαιτίας τῶν οἰκονομικῶν δυσκολιῶν, οἱ ὁποῖες τούς ὁδήγησαν σέ πνευματική ἀπόγνωση, ἡ ἀνέχεια καί ἡ ἀνεργία, ἡ φθορά τῶν οἰκογενειῶν ἐξ αἰτίας τῆς δυσβάσταχτης φορολογίας καί τῶν ἄλλων συμπτωμάτων τῆς κρίσεως.

Συνεχίσαμε, τέλος, τίς προσπάθειες γιά τόν περαιτέρω καταρτισμό τοῦ ἱεροῦ κλήρου, ἀλλά καί γιά τήν ἀξιολόγησή του στά πλαίσια τοῦ νέου ἑνιαίου μισθολογίου, τό ὁποῖο, πρός τό παρόν, ἐξασφαλίζει τήν συνέχεια τῆς μισθοδοσίας.

Θεωροῦμε ὅτι ἡ λήγουσα Συνοδική Περίοδος μπόρεσε νά θέσει τίς βάσεις ὥστε νά ἐπιλυθοῦν κρίσιμα ζητήματα, τά ὁποῖα ἀφοροῦν στήν οἰκονομική αὐτονομία τῆς Ἐκκλησίας, ἐνῶ τήν ἴδια στιγμή διαφύλαξε τό πνεῦμα ἑνότητος καί ὁμονοίας μεταξύ τοῦ λαοῦ μας, παρά τίς μεγάλες δυσκολίες, οἱ ὁποῖες ἐπιτάθηκαν ἀπό τίς πολιτικές μεταβολές.

Ἐκ μέρους λοιπόν ὅλων τῶν Συνοδικῶν Ἀρχιερέων, Μακαριώτατε Ἅγιε Πρόεδρε, εὐχαριστοῦμε θερμῶς γιά τήν ἀγαστή συνεργασία, τόσο Ἐσᾶς ὅσο καί τούς διακονοῦντας τήν Διαρκή Ἱερά Σύνοδο, τόν Ἅγιο Ἀρχιγραμματέα, τούς Γραμματεῖς καί τό ὑπόλοιπο ἐπιτελεῖο, εὐχόμενοι ὅπως καί ἡ νέα Συνοδική Περίοδος προχωρήσει τά θέματα τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας στό ἴδιο πνεῦμα ἑνότητος καί ὁμονοίας, ὥστε καί ὁ ἱερός κλῆρος καί ὁ λαός μας νά συνεχίζουν νά αἰσθάνονται τήν ἐπαγρύπνηση, τήν μαχητικότητα, ἀλλά καί τήν φρόνηση τῆς Διοικούσας Ἐκκλησίας.

Ὁ Δομήτωρ, Κύριός μας ἄς ἐνισχύῃ ἅπαντας τούς Ἁγίους Ἀρχιερεῖς εἰς τήν μαρτυρίαν των εἰς τάς θεοσώστους ἐπαρχίας των καί Ἐσᾶς Μακαριώτατε εἰς τόν πολυποίκιλον ἀγῶνα Σας.