Κοραής και Γρηγόριος Ε'



Του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου
Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιεροθέου
Το προηγούμενο έτος κυκλοφόρησε ένα ενδιαφέρον βιβλίο με τίτλο «Κοραής καί Γρηγόριος Ε’» και υπότιτλο «κοινωνικές συγκρούσεις και διαφωτισμός στην προεπαναστατική Σμύρνη (1788-1820)» από τον Γιώργο Καραμπελιά. Το βιβλίο που είναι πολύ αποκαλυπτικό και ενημερωτικό, διότι ξεκαθαρίζει πολλές συγκεχυμένες απόψεις που έχουν καλλιεργηθεί γύρω από το δίπολο Διαφωτισμός και Εκκλησία, πριν την Επανάσταση του 1821.
Το βιβλίο αυτό είναι σημαντικό καί πρέπει κανείς να το μελετήσει με προσοχή, γιατί παρατίθενται

Το ’21 και οι Συντελεστές του

Πρωτοπρ. Γεώργιος Δ.  Μεταλληνός
Αμφισβητήσεις και επακριβώσεις
Ενα από τα φοβερότερα ανοσιουργήματα στο χώρο της Ιστορίας-αυτόχρημα αναιρετικό της ιστορικής επιστήμης- είναι η ιδεολογική ερμηνεία και χρήση των ιστορικών δεδομένων. Τότε ο Ιστορικός δέν κάνει επιστήμη (απροκατάληπτη δηλαδή και ελεύθερη έρευνα), αλλά πολιτική. Ενα δε από τά ιστορικά γεγονότα, πρωταρχικής για τον Ελληνισμό σημασίας, που δεινοπαθεί ιδιαίτερα από την ιδεολογικοποιημένη ιστορία, είναι το 1821, ή Μεγάλη Επανάσταση του Ελληνικού Γένους/Εθνους και ο αληθινός χαρακτήρας της. Το '21 σηματοδοτεί την αρχή του Ελληνικού Κράτους και γι' αυτό όλες oι ιδεολογίες ζητούν να το παρουσιάσουν ως δικό τους, να σφετερισθούν τη δόξα του.
Μια ομάδα ερευνητών προσεγγίζουν το '21 με ένα πνεύμα αμφισβητήσεως και διάθεση απορριπτική

Ἡ συμβολὴ τοῦ Ἱεροῦ Κλήρου στὴν Ἐπανάσταση τοῦ 1821

Ἡ Ἑλληνικὴ Ἐπανάσταση, ὡς ἐπιστέγασμα τῆς αὐγῆς καὶ ἀναγέννησης τοῦ Νέου Ἑλληνισμοῦ, ἀποτελεῖ ἕνα ἀπὸ τοὺς πιὸ ἔνδοξους καὶ σπουδαίους σταθμοὺς τῆς ἱστορικῆς μας πορείας. Δὲν ἦταν μόνο τὸ γεγονὸς ὅτι ἕνας λαός, μὲ τὸν πολιτισμό του καὶ τὴν ψυχή του ἀκέραια, ἀνακτᾶ τὴν ἐλευθερία του καὶ τὴν πολιτική του ὀντότητα μετὰ ἀπὸ μακρὰ περίοδο δουλείας ποὺ δὲν γνώρισε ποτὲ ἄλλοτε στὴν ἱστορία του, πραγματοποιώντας μερικῶς τοὺς σκοπούς του μὲ τὴν δημιουργία ἑλληνικοῦ κράτους. Ἡ σημασία τοῦ Εἰκοσιένα καὶ τῶν χρόνων ποὺ προηγοῦνται ἔγκειται, πιστεύω, στὸ ὅτι ὁ Ἑλληνισμὸς δίνει ἱστορικὰ τὴν ἀπάντηση στὸ πῶς μπορεῖ νὰ συνυπάρξει στὸν νεώτερο κόσμο, αὐτὸν τῆς ἀποικιοκρατίας καὶ τῶν δυτικῶν γιγάντων, κατορθώνοντας μὲ τρόπο θαυμαστό, καὶ μάλιστα ἔναντι ἑνὸς ἀντιπάλου συντριπτικὰ ἰσχυρότερου, ὅ,τι δὲν κατάφερε στοὺς τελευταίους βυζαντινοὺς αἰῶνες, ὅπου ἡ αὐτοκρατορία του, παρὰ τὴν πνευματική ἀκμή της, ἐσωστρεφῶς καὶ ἀμήχανα, θὰ συρρικνωθεῖ καὶ θὰ καταρρεύσει ὁλότελα, θά ’λεγε κανείς, ὑπὸ τὸ βάρος τῆς τεράστιας κληρονομιᾶς της.
Ὅμως « Ἑλλὰς συνετάφη τῷ Χριστῷ ὁμοιώματι τοῦ θανάτου αὐτοῦ, ἀλλὰ τοῦθἕνεκα καὶ ἀνέστη ὡς

Η Εθνική επέτειος της Επανάστασης της 25ης Μαρτίου του 1821




Του Διευθυντή του 8ου Δημοτικού Σχολείου Αργυρούπολης Αττικής
Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Σούλου
Την 25η Μαρτίου κάθε χρόνο οι Έλληνες, που ζούμε εδώ στην ωραία μας πατρίδα, την Ελλάδα, αλλά και οι Έλληνες, που ζουν εκτός Ελλάδος, τιμάμε  δύο σημαντικά γεγονότα. Ένα θρησκευτικό και ένα εθνικο-ιστορικό. Το πρώτο, το θρησκευτικό, είναι ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου, όπου ο Αρχάγγελος Γαβριήλ, μετέφερε στην Παρθένο Μαρία την θέληση του Θεού Πατέρα να κατέλθει στον κόσμο, ως άνθρωπος, για να σώσει τον άνθρωπο, από τη φθορά και το θάνατο. Η λέξη «Ευαγγελισμός» σημαίνει χαρούμενο μήνυμα, χαρμόσυνη είδηση.  Και ήταν πράγματι το μήνυμα του Γαβριήλ προς την Θεοτόκο χαρμόσυνο μήνυμα.  Γιατί από τη στιγμή εκείνη αρχίζει το μυστήριο της σωτηρίας του ανθρώπου, από τα δεσμά της δουλείας του κακού, της φθοράς και του θανάτου.
Το δεύτερο γεγονός που γιορτάζουμε, είναι η αρχή του ξεσηκωμού του ελληνικού γένους, την επανάσταση των ελλήνων προγόνων μας, από τη δουλεία και τη σκλαβιά, που ζούσαμε για

Η Γιόγκα στον τόπο μας


Του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Τιράνων και πάσης Αλβανίας
Κυρίου,  Κυρίου  Αναστασίου
Ποικίλες θρησκευτικὲς συνήθειες καὶ τάσεις ἀναπτύχθηκαν στὴ ζωὴ τῶν διαφόρων ἐθνῶν τῆς γῆς. Μιὰ σύντομη ἐνημέρωση γιὰ μερικὲς χαρακτηριστικὲς περιπτώσεις ἐλπίζουμε νὰ βοηθήσει τόσο στὴν προσέγγιση τῆς νοοτροπίας ἄλλων λαῶν, ὅσο καὶ στὴν κατατόπισή μας πάνω σὲ διάφορα ρεύματα ποὺ ἔχουν εἰσδύσει στὸν τόπο μας.
Γυμναστική
Στὸ δυτικὸ κόσμο ἡ γιόγκα ἀρχικὰ παρουσιάστηκε σὰν ἕνα εἶδος «γυμναστικῆς», σὰν μέθοδος χαλαρώσεως καὶ ψυχολογικῆς ἠρεμήσεως. Ἡ βασική της διαφορὰ ἀπὸ τὴ γνωστὴ γυμναστικὴ βρίσκεται, ἐκτὸς τῶν ἄλλων, στὴ χαρακτηριστική της ἀκινησία. Ἀρκετὲς ἀπὸ τὶς ἀσκήσεις τῆς γιόγκα παρουσιάζουν αὐτὲς καθαυτὲς ὁρισμένα θετικὰ ἀποτελέσματα πάνω σὲ μερικὰ ἄτομα - πρᾶγμα πού, ἄλλωστε, συμβαίνει καὶ μὲ ἀσκήσεις ἄλλων συστημάτων. Γενικὰ ὅμως οἱ ἀσκήσεις αὐτὲς τοποθετοῦνται μέσα σ᾿ ἕνα πλαίσιο ἰνδουιστικῶν ἀντιλήψεων καὶ ἀποτελοῦν στάδια ἑνὸς εὐρύτερου ὅλου, μιᾶς γενικότερης πνευματικῆς πορείας. Στὴν πλήρη τους ἀνέλιξη ἀποσκοποῦν πολὺ μακρύτερα ἀπὸ τὰ ὅρια μιᾶς σωματικώς ευεξίας. Αὐτὰ ποὺ προηγοῦνται στὶς ἀσκήσεις γιόγκα ὅπως κι αὐτὰ ποὺ ἕπονται - τὰ ὁποῖα κατὰ κανόνα οἱ πολλοὶ ἀγνοοῦν – σχετίζονται στενὰ μὲ συστήματα «διαλογισμοῦ» καὶ ἐμπειριῶν, ποὺ βρίσκονται φορτισμένα μὲ ἰνδουϊστικὲς φιλοσοφικο-θρησκευτικὲς θεωρίες καὶ ἀξιώματα, κυρίως μὲ τὴ διδασκαλία περὶ μετενσαρκώσεως.
Καὶ γιὰ νὰ γίνουμε περισσότερο παραστατικοί: ὅπως οἱ γονυκλισίες (οἱ «μετάνοιες» τῆς μοναχικῆς μας παραδόσεως) δὲν εἶναι ἁπλὲς κινήσεις τοῦ σώματος, ἀλλ᾿ ἔχουν σχέση μὲ ἕνα γενικότερο πιστεύω καὶ ἐκφράζουν μία συγκεκριμένη διάθεση καὶ τάση ψυχῇς ἀποβλέποντας σὲ πνευματικοὺς σκοπούς,

Μαύρες σημαίες για τις συγχωνεύσεις

Ισχυρές κοινωνικές και πολιτικές δονήσεις σε όλη τη χώρα προκάλεσαν οι ανακοινώσεις του υπουργείου Παιδείας για το νέο συρρικνωμένο -κατά 1.056 μονάδες- χάρτη των σχολείων, απόλυτα προσαρμοσμένο στους όρους του Μνημονίου.
Το πλαφόν στις αίθουσες και η αύξηση των μαθητών, μείζονα ζητήματα Στην περιφέρεια οργανώνονται λαϊκές συνελεύσεις, μαζικές «εισβολές» στις κατά τόπους διευθύνσεις, ενώ άρχισαν οι πρώτες μαθητικές καταλήψεις. Στην Αττική γονείς και εκπαιδευτικοί ανεβάζουν μαύρες σημαίες στα απειλούμενα σχολεία καταγγέλλοντας τις εκτεταμένες συγχωνεύσεις ενώ

Η Μεγάλη Σαρακοστή στη ζωή μας


Η Μεγάλη Σαρακοστή έχει, όχι μια απλή επιφανειακή, αλλά μια αληθινή επίδραση στην ύπαρξή μας, διότι  τούτη η ζωή είναι πολύ διαφορετική από τη ζωή των ανθρώπων εκείνων που ζούσαν τον καιρό που γράφονταν οι ύμνοι και οι ακολουθίες και συντάσσονταν οι κανόνες και τα τυπικά.
Τότε οι άνθρωποι ζούσαν σε μια σχετικά μικρή αγροτική κοινωνία, μέσα σ' ένα οργανωμένο ορθόδοξο κόσμο και η Εκκλησία διαμόρφωνε το γενικό ρυθμό της ζωής των.  Τώρα ζούμε σε τεράστια αστικά κέντρα, σε τεχνοκρατούμενες πολυπολιτισμικές και πολυθρησκευτικές  κοινωνίες,  με τα «πιστεύω» και τις απόψεις τους,  για τον κόσμο και μέσα σ' αυτές εμείς οι ορθόδοξοι αποτελούμε μια ασήμαντη μειονότητα. Η Μεγάλη Σαρακοστή δεν είναι πια «αισθητή» όπως ήταν παλιά στην Ελλάδα ή στην Ρωσία, ας πούμε. Συνεπώς,  πώς μπορούμε εμείς, εκτός από το να κάνουμε κάποιες  «συμβατικές» προσαρμογές στην καθημερινή ζωή μας, να τηρήσουμε τη Σαρακοστή;

Ιστολόγιο Γενικού Περιεχομένου

metaptotíka.blogspot.com. Από το Blogger.

ΦΙΛΙΚΑ ΙΣΤΟΛΟΓΙΑ

ΠΡΩΤΟΣΕΛΙΔΑ

ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ

ΜΕΝΟΥ