Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι

ΦΙΟΝΤΟΡ ΝΤΟΣΤΟΓΙΕΦΣΚΙ

Ο Φιοντόρ Μιχαήλοβιτς Ντοστογιέφσκι υπήρξε κορυφαία μορφή της παγκόσμιας λογοτεχνίας, ρωσικής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1821 στη Μόσχα. Σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Μηχανικών της Αγίας Πετρούπολης. Υπηρέτησε στο στρατό για ένα μικρό χρονικό διάστημα αλλά τον εγκατέλειψε γρήγορα για να αφοσιωθεί στη λογοτεχνία. Θέμα των έργων του, η ίδια η ζωή. Είδε από κοντά τις υποβαθμισμένες συνοικίες, γνώρισε τη φτώχεια, τον πόνο, την εξαθλίωση των ταπεινών ανθρώπων και στη συνέχεια μετέφερε τις εικόνες αυτές στα μυθιστορήματα του. Ασχολήθηκε με τον άνθρωπο και την κοινωνία και υπήρξε αγωνιστής και επαναστάτης. Εναντιώθηκε στην πολιτική του Τσάρου Νικολάου του Α΄. Αυτή του η στάση είχε αποτέλεσμα να κατηγορηθεί για συνωμοσία και να καταδικαστεί σε τετραετή φυλάκιση. Τα χρόνια του εγκλεισμού του στις φυλακές του Όμσκυπ έφερε τρομερά βασανιστήρια και εξευτελισμούς. Στα χρόνια της φυλάκισης και εξορίας του αντλούσε δύναμη από μια Καινή Διαθήκη που είχε μαζί του. Το 1859επέστρεψε στην Πετρούπολη και εξέδωσε μαζί με τον αδελφό του δύο περιοδικά τα οποία, όμως, δεν σημείωσαν επιτυχία με αποτέλεσμα ο Ντοστογιέφσκι να βρεθεί καταχρεωμένος. Ο μόνος τρόπος για να συγκεντρώσει χρήματα και να ξεπληρώσει τα χρέη του ήταν η συγγραφή. Άρχισε λοιπόν να γράφει συνέχεια και ακούραστα με αποτέλεσμα να καταφέρει να ζήσει τα τελευταία χρόνια της ζωής του σχετικά άνετα. Σε αυτό το διάστημα έγραψε τα καλύτερα του έργα: Ο παίκτης, Οι αδερφοί Καραμαζώφ, Έγκλημα και Τιμωρία, Ο Ηλίθιος, Οι δαιμονισμένοι. Όταν κατάφερε πλέον να ανασάνει από το βάρος των χρεών ανέλαβε τη διεύθυνση του περιοδικού Πολίτης και λίγα χρόνια αργότερα εξέδωσε το δικό του περιοδικό, Το Ημερολόγιο Ενός Συγγραφέα, που σε αντίθεση με τις προηγούμενες εκδοτικές εμπειρίες σημείωσε τεράστια επιτυχία. Πέθανε το 1881 στην Πετρούπολη σε ηλικία 60 ετών. Όλη η Αγία Πετρούπολη, δίχως άλλο προηγούμενο, ακολούθησε τη νεκρική πομπή προς το Μοναστήρι του Αλέξανδρου Νέφσκι, όπου θα γινόταν η ταφή.

Συνοπτικό Βιογραφικό Σημείωμα του Φ. Ντοστογιέφσκι

1821: Γέννηση στις 30 Οκτωβρίου στην Μόσχα.
1838: Εισαγωγή και φοίτηση στην Στρατιωτική Σχολή Μηχανικών.
1839: Δολοφονία του πατέρα του.
1844: Στη σειρά «Ρεπερτουάρ και Πάνθεον» δημοσιεύεται το μυθιστόρημα του Μπαλζάκ «Ευγενία Γκραντέ» σε μετάφραση Φ. Ντοστογιέφσκι. 19 Οκτωβρίου: Απολύεται από την στρατιωτική υπηρεσία για λόγους οικογενειακούς.
1849-23 Απριλίου: Συλλαμβάνεται και κλείνεται στο φρούριο Πετροπαβλώφσκ.
1849-22 Δεκεμβρίου: προετοιμασία θανατικής ποινής στην πλατεία Σεμιονόφσκι, όπου του δίνεται χάρη.
1849-24 Δεκεμβρίου:Ο Ντοστογιέφσκι και οι άλλοι κρατούμενοι αναχωρούν αλυσοδεμένοι για την Σιβηρία.
1850-24 Ιανουαρίου: Μπαίνει στην φυλακή Όμνσκ.
1850-1954: Φυλακή Όμνσκ, κάτεργα.
1854-1859: Στρατιωτική υπηρεσία στο Σεμιπαλατίνσκ.
1857: Παντρεύεται στο Κουσζνέτσκι την πρώτη γυναίκα του Μαρία Ντιμιτρίεβνα Ισάγιεβα. Έργα του : «Το όνειρο του Θείου», «Χωριό Στεπαντσίκοβο».
1857: 2 Ιουλίου φεύγει από την Σιβηρία και εγκαθίσταται στην πόλη Τβερ. Το Δεκέμβριο του επιτρέπεται να εγκατασταθεί στην Πετρούπολη.
1860: 1 Σεπτεμβρίου Στην εφημερίδα «Ρούσκ Μιρ» δημοσιεύται η αρχή του «Αναμνήσεις από το σπίτι των πεθαμένων».
1861: Στο περιοδικό «Καιροί» δημοσιεύται το έργο «Ταπεινοί και Καταφρονημένοι». Πρώτο ταξίδι του στο εξωτερικό.
!863: Δημοσιεύται το «Χειμωνιάτικες παρατηρήσεις σε καλοκαιρινές εντυπώσεις».
1864: Στο περιοδικό «Εποχή» δημοσιεύται το «Υπόγειο». Πεθαίνει η πρώτη γυναίκα του.
1866: Δημοσίευση του έργου «Έγκλημα και Τιμωρία». Ιούλιος - Οκτώβριος στο εξωτερικό.
1867: Παντρεύεται την δεύτερη γυναίκα του και αναχωρεί στο εξωτερικό.
1868: Δημοσίευση του έργου «Ηλίθιοι», θάνατος της τρίμηνης κόρης του Σοφίας στην Γενεύη.
1871: Επιστρέφει στην Πετρούπολη.
1872: Δημοσίευση του έργου «Δαιμονισμένοι».
1874: Δημοσίευση του έργου «Έφηβος».
1877: Γίνεται μέλος της Ακαδημίας Επιστημών.
1879-1880: Δημοσίευση του έργου «Αδελφοί Καραμαζώφ».
1881-28 Ιανουαρίου (ώρα 20.38): Πεθαίνει.
1881-1 Φεβρουαρίου: Ταφή του στο Μοναστήρι Αλεξανδρόφσκαγια Λαύρα.